מצוה
מראה
(אַריבערגעפֿירט פון מצות עשה)
איז טייטש א געבאט. דאס ווערט גענוצט אויף זאכן וואס די תורה האט באפוילן פאר אידן צו טאן.
סארטן מצות
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]מצוה עשה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]דאס איז א באפעלונג וואס די תורה זאגט אז מען דארף טאן עפעס, פון די סארט מצות זענען: לולב, אתרוג, און ציצית.
מצוה לא תעשה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]דאס איז א באפעלונג וואס די תורה זאגט אז מען זאל 'נישט' טאן עפעס, פון די סארט מצות זענען: נישט גנבענען, נישט גלוסטען.
מצוה עשה דרבנן
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]דאס איז א באפעלונג וואס די רבנן פון די משנה, גמרא, אדער אנשי כנסת הגדולה האבן באפוילן, פון די מצות זענען: נטילת ידים, חנוכה.
איסור דרבנן
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]דאס זענען באפעלונגן וואס די רבנן פון די משנה, גמרא, אדער אנשי כנסת הגדולה האבן באפוילן נישט צו טאן, פון די מצות זענען: מוקצה, אדער באדן אום שבת.
דאס זענען זיבן מצות וואס גוים זענען אויך באפוילן צו היטן.
מצוה הבאה בעבירה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]צאל מצוות
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]עס זענען דא 613 מצות אין די תורה. 248 פון די זענען מצות עשה, און 365 זענען לא תעשה.
- עס זענען דא אזעלכע וואס לייגן אלס צו נאך מצות, ווי למשל מען קען הערן ווי מענטשן זאגן: יענעם איז א מצוה מן התורה אנציהאקן די ביינער.
- זעט אויך: תרי"ג מצוות