לדלג לתוכן

ישראל האגער (בני ברק)

פֿון װיקיפּעדיע
(אַריבערגעפֿירט פון ישראלטשע האגער)
ישראל האגער (בני ברק)
וויזשניצער רבי
רבי ישראל האגער
רבי ישראל האגער
געבורט ו' אייר תש"ה
תל אביב
חסידות וויזשניץ
פירערשאפט פון תשע"ב
הויף ארט קרית וויזשניץ, בני ברק
נומער אין דינאסטיע 6
פאריגער רבי משה יהושע האגער
פאטער רבי משה יהושע האגער
מוטער לאה אסתר האגער (פאנעט)
ווייב שרה חנה חיה טווערסקי
קינדער מלכה העניא טווערסקי
מרים האגער
רעכיל דבורה מייזליש
חיים מאיר האגער
יצחק ישעיה האגער
ציפורה ברכה טייטלבוים
יעקב מרדכי האגער
יפה שיינדל האגער.
ישראל האגער
געבורט 19 אפריל 1945 (אלט 79)
תל אביב-יפו, בריטישער מאנדאט רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
מדינה ישראל רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
פאך רב רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
רעדאקטירן אין וויקידאטן וואס פארזארגט טייל פון דער אינפארמאציע אין דעם מוסטער

רבי ישראל האגער (געב' ו' אייר תש"ה) איז דער וויזשניצער רבי פון בני ברק. ער איז דער עלטערער זון פון רבי משה יהושע האגער, דער "ישועות משה" דער וויזשניצער רבי פון בני ברק.

רבי ישראל איז געבוירן געווארן ו' אייר תש"ה אין תל אביב צו זיין פאטער רבי משה יהושע האגער, וואס איז שפעטער געווארן וויזשניצער רבי, דער "ישועות משה", און צו זיין מוטער, מרת לאה אסתר די טאכטער פון רבי חיים מנחם מענדל פאנעט פון דעעש. ביי זיין ברית איז רבי ברוך ראבינאוויטש פון מונקאטש געווען דער מוהל און דער הוסיאטינער רבי, רבי ישראל פרידמאן, איז געווען דער סנדק.

י' סיון ה'תשכ"ג האט ער געהייראט מרת שרה חנה חיה, די טאכטער פונעם טשערנאבילער רבי'ן, רבי משולם זוסיא טווערסקי. די חתונה איז געפראוועט געווארן אין קרית וויזשניץ, בני ברק.

ער האט באקומען היתר הוראה (ערלויבעניש צו פסק'נען) פון הרב אברהם משה באב"ד, הרב יהושע מענדל עהרנבערג אב"ד תל אביב, הרב משה אריה פריינד, גאב"ד פון דער עדה החרדית אין ירושלים און הרב אברהם צבי ווייס, דער ערשטער רב פון נווה אחיעזר.

ער איז געווען זייער באליבט ביי זיין זיידן רבי חיים מאיר האַגער דער "אמרי חיים"; דער זיידע האט אים באקרוינט רב אין וויזשניצער בית מדרש אין בני ברק נאך זיין חתונה. נאך דער פטירה פונעם זיידן אין יאר תשל"ב איז ער געווארן רב אין קרית וויזשניץ, בני ברק, ממלא מקום פון זיין פאטער וואס האט איבערגענומען די וויזשניצער רביסטעווע.

אפטמאל, איז דער רבי מעורר דעם עולם וועגן פרצות הזמן און דערמונטערט זיינע חסידים זיך נישט נאכלאזן פון אלע תאוות וואס די דרויסנדיגע וועלט האט, און געלעגנטליך ערווענט ער אין זיינע דברי תורה אז מ'זאל נישט דורכברעכן די מויערן פון קדושה און חליחה מ'זאל נישט ענדערן אפילו א טראפ פון די מנהגים וואס זענען געווען איינגעפירט נאך אין דעם אלטן היים.

אין יאר ה'תשמ"ד איז ער געווארן פארטריבן דורך זיין טאטן אויף אכצן יאר, צוליב פארשידענע סיבות. מען האט געזאגט אז די הויפט אורזאך איז ווייל ער האט אנגעהויבן צו בארגן גרויסע געלטער פון עשירים און דער טאטע האט זיך זייער באנג געטאן אז זיין זון בארגט אן קיין חשבון האט ער אים אוועקגעטריבן פון שטוב און פון זיין אויסגאבע אלס א רב פון דער קרי', אבער רוב עולם האט געטראכט אנדערעש (בפרט אז יעדער ווייסט אז דאס געלט וואס ער האט געבארגט איז אלץ געגאנגען פאר די צוועקן פון צדקה וחסד), די ריכטיגע סיבה ווייסט קיינער נישט. לויט די מיינונג און שפעקולאציעס פון א סאך מענטשן האט רבי ישראל זיך פשוט נישט געקנענט אויסקומען מיט זיין מאמע צוליב פארשידענע סיבות (טייל זאגן אז ר' ישראל'ס רעבעצין האט אויך נישט געקנענט טרעפן א שפראך מיט איר שוויגער און וועגן דעם האט מען איהם געצווינגט זיך אוועקצוציעהן פון דעם שיכון.

מוצ"ש אור לז' אדר ה'תש"ס צוריקקומענדיק קיין בני ברק פונעם פארשפיל פאר די קינדער פון די תולדות אהרן און טאהשער רביס, איז א יונגער שאפער הינטער אים אריינגעפארן אין זיין אויטא. ער איז שטארק פארוואונדעט געווארן און האט צעבראכן דריי ריפן. ווען ער איז געליגן אין דער אינטענסיווער אכטונג אין דעם הדסה עין כרם שפיטאל איז זיין פאטער איהם געקומען באזוכן.

במשך זיין גלות-יארן האט ער קיינמאל נישט געלאזט פאלן א ווארט קעגען זיין טאטן אדער מאמען, נאר להיפך, ער האט שטענדיק נאר גערעדט מיט גרויס יראה אין כבוד פון זיין טאטן, און געזאגט בענוותנותו אז ער איז אנגעקומען צו דעם מצב וועגן זיינע אייגענע זינד, במשך די אלע יארן האט ער ארויסגעוויזן א גאר אומגעווענליכע אמונה און בטחון אין גאט, אז ער וועט זיכער זוכה זיין צוריק צוקומען צו זיין טאטן.

אין תשרי תשס"ב האט איהם דער טאטע צוריק גענומען, און מעיד געווען אויף איהם עטליכע מעל אז ער (רבי ישראל) איז אומשולדיג.

ער איז געווען באוואוסט אלע יארן פאר א גרויסער עובד ה', גאון בתורה, ערליכער איד, און גאר א ספעציעלער בעל מידות טובות.

די לעצטע יארן פונעם טאטן

[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

די לעצטע יארן איז ער געשטאנען לימין אביו הק', צו פירן די עדה הקדושה. אין ה'תשס"ד ווען זיין פאטער איז ליידער קראנק געווארן און צוביסלעך דער מצב האט זיך שטארק פארערגערט, רבי ישראל האט למעשה איבערגענומען די הנהגה. ער פלעגט פירן באטעס פרייטיגס צונאכט, און זייער אפט פלעגט ער אויכט אונטערשרייבן בריוון און הסכמות אנשטאט זיין פאטער. ער פלעגט פארטרעטן זיין טאטן און איבערגעבן זיין ברכה ביי אלע מעמדים אין כינוסים פון יהדות החרדית אין ארץ ישראל און אויסלאנד. כ' אדר א ה'תשע"ב נאך דער פטירה פון רבי משה יהושע האבן די מערהייט פון די וויזשניצער חסידים מקבל געווען אויף זיך די הנהגה און אנגענומען רבי ישראל אלס זייער רבי, צו ממשיך זיין די גאלדענע קייט. ער פירט ווארעמע דערהויבענע טישן פאר טויזנטער חסידים, און איז מקבל הונדערטער אידן פאר עצה און ברכה. די זקני החסידים זענען מעיד אז מיט זיין הנהגה דערמאנען זיי זיך דעם זיידן דעם "אמרי חיים".

זיין עלטסטער זון הרב חיים מאיר האגער איז דער רב פון די וויזשניצער חסידים אין בארא פארק, ניו יארק.[1]

נאך זיין פאטערס פטירה אין אדר תשע"ב האט מען אים באקרוינט וויזשניצער רבי.

אלץ רבי איז ער פון די גרויסע מנהיגים פון אגודת ישראל.

רבי ישראל האט געהייראט מרת שרה חנה חיה טווערסקי. טאכטער פונעם טשערנאבלער רבין. זייערע קינדער: