וואלאזשינער ישיבה

פֿון װיקיפּעדיע
די וואלאזשינער ישיבה

די וואלאזשינער ישיבה (אפיציעל ישיבת עץ חיים) איז געווען די "מוטער ישיבה" פון די ליטווישע ישיבות. זי איז געגרינדערט געווארן אין 1802 אינעם שטעטל וואלאזשין, מינסקער גובערניע, ליטא (היינט בעלארוס), רוסלענדישע אימפעריע, דורך רבי חיים וואלאזשינער. די ישיבה האט זיך ביז די רוסישער רעגירונג האט זי פארמאכט מיט דער טענה אז מען זאל לערנען רוב פון טאג לימודי חול.

נאך ר' חיים איז געווארן דער ראש ישיבה זיין זון ר' יצחק.

אין 1895 האט רבי רפאל שפירא געעפנט די ישיבה פונדאסניי, ביזן צווייטן וועלט קריג.


תלמידים פון דער ישיבה[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

פון די בארימטע תלמידים פון דער וואלאזשינער ישיבה זענען: