פראטעסט

פֿון װיקיפּעדיע

פראטעסט אדער מחאה איז א אויסשריי און רעאקציע אז מען פארדאמט א געוויסער עוולה פון אן אנדערן מענטש, עס קען אבער אויך אויסטייטשן אלס סאלירידיטעט אין פאזיטיווער פארעם אלס צושטימונג צו איינעם.

אידישקייט[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

קנאים ווי אין די סאטמאר קרייזן, אדער מער אין נטורי קרתא און קאשוי און אויך וויזניץ מאנסי, באנוצען דעם ענין אלס אינטערגאלער טייל פון זייער אידישקייט.

דאס שטאמט פון די תורה ביי סדום נאראטיוו אז אברהם אבינו בעט זיך ביי גאט נישט פארלענדן די גאנצע שטאט, אבער די ענטפער איז אז קיינער האט נישט מוחה געווען.

אבער נאך מתן תורה ביים בארג סיני איז לויט געוויסע פוסקים אוועק געפאלן די מצוה אדער חיוב פון מוחאה כלפי גוים און עס איז נאר פארבליבן א פליכט אויף אידן צוליב די דין פון ערבות און פון לפני עוור לא תתן מכשול. אז מען דארף איינעם ראטעווען פון עבירה ווייל א יעדער איד איז אחריות איינס אויפן אנדערן. אבער ביי די שבע מצוות בני נוח איז יא דא א חיוב מוחאה וועגן מען דארף צווינגן די גוים צו איינהאלטן זייערע מימאלע פליכטן אויף די וועלט.

היסטאריע[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

קעגן די האלאקאויסט[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

ציווילע רעכטן פאר שווארצע[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

וויליאמסבורג[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

אגודת ישראל[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

סאטמאר[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

אין סאטמאר איז דאס געווען ביז היינט צוטאגס א ענין נאר לגבי קעגן ציונים, אבער זינט הרב זלמן לייב טייטלבוים איז אריינגעקומען אין פאוער איז מען שוין מוחה קעגן תועבה אויך.

קעגן גוים האלטן זיי אז עס איז אן עבירה מוחה זיין צוליב דער איסור פון התגרות באומות.