לדלג לתוכן

רױטהאָריגע

פֿון װיקיפּעדיע
א רויטהאָריקע פֿרוי בייַ דעם רויטהאָר-טאָג פעסטיוואַל אין האלאנד, 2011
אַ קלאָז-אַפּ בילד פון רויטע האָר

רויט-האריגע וואס מען רופט היינט אויף העברעאיש א ג׳ינג׳י (דזשינדזשי), און אויף יידיש א רויטער אדער א געלער. דאס זענען מענטשן וואס זייער האר (געווענליך מער ווייניגער פונעם קאפ) איז רויטלעך - צווישן ברוין, גאלד, אראנזש, בורשטין, און אויך טונקל בלאנד.

די שטארק רויטע, האבן געווענליך אויך רויטע באקן, און זומער-שפרענקלען, צוליב די היציגער בלוט טעמפער וואס זיי פארמאגן נאטורליך, און דאס בלוט צייגט זיך שטארק ארויס אויפ'ן הויט. דאס פאסירט צוליב די פּיגמאַנט פון די קאלירן אינעם הויט און האר.

רויטע האר איז גאנץ פארשפרייט צווישן יידן אשכנזים.[1] אין יאר 1903 האבן 5.6% פון פוילישע יידן געהאט רויטע האָר.[2] אנדערע שטודיעס זענען דערגאנגען אז 3.69% פון אלע יידישע פרויען האבן רויטע האר אבער 10.9% פון יידישע מענער האבן רויטע בערד.[3] אין אייראפעאישער קולטור האט מען געהאלטן אז רויטע האַר איז א יידישער סימן: ביי דער שפאנישער אינקוויזיציע האט מען געכאפט אלע מיט רויטע האר אלס יידן.[4]

צו זיין א רויטער איז גראדע היבש חן געפעליג ביי אסאך מענטשן, און עס קען ציען ליבשאפט. און אינעם היסטאריע איז באקאנט פון היבש גרויסבאקאנטע פיגורן - באזונדער ביים יודישן פאלק, וואס זענען געווען רויטהאריגע, און מלא חן.

  1. Abel, Ernest L. (2001). Jewish genetic disorders: a layman's guide. Jefferson, N.C: McFarland, 229. ISBN 978-0-7864-0941-9. 
  2. Elkind. Evrei Trudi Antropologitshes-kavo Amdilla, xxi., Moscow, 1903
  3. Maurice Fishberg (1911). Jews, race & environment. 99. Transaction Publishers. ISBN 978-1-4128-0574-2
  4. The Jewish Persona in the European Imagination: A Case of Russian Literature, By Leonid Livak, (Stanford University Press 2010).