ליל הסדר
די ערשטע נאכט פֿון פסח (אין ארץ ישראל), די ערשטע צוויי נעכט פֿון פסח (אין חוץ לארץ, ווו מ'האלט צוויי טעג יום טוב), פראוועט מען אין יעדן יידישן שטוב א סדר. ביים סדר ליינט מען די הגדה און מען איז מקיים די אלע מצוות און מנהגים וואס געהערן דערצו. ווי אויך איז א טייל פֿונ'ם סדר א יום-טוב'דיקע סעודה.
וויבאלד פסח איז א יום טוב בעיקר אלס אנדעקעניש צו יציאת מצרים, זענען אסאך מנהגים אלס אנדעקעניש צו פֿרייהייט.
כאטש געוויינטליך דאווענט מען אין שול, אבער דעם סדר פֿירט אן יעדער איינער בײַ זיך אין שטוב צוזאמען מיט זײַן משפחה. ס'איז אן אלטער מנהג אײַנצולײַדן געסט אויפֿ'ן סדר,איבערהויפט ווען מען קען האבן אן ארעמאן אדער אן עלענדען מענטש בײַם טיש וואס האט נישט די מעגליכקייט צו פֿירן א געהעריקן סדר פֿאר זיך.
סדר
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- עס ווערט אנגערופען סדר צוליב דעם וואס אלעס איז אויסגעשטעלט אין א סדר פונקטלעך וואס מען זאל טאן. ווי למשל טאן אלע מצוׁת פון דער נאכט, עסן א סעודה, און אזוי ווייטער.
מצוות און מנהגים פון דער נאכט
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]ביים סדר זענען דא פינף מצוות:
- עסן מצה—מדאורייתא
- דערציילן די מעשה פון יציאת מצרים—מדאורייתא
- טרינקען די פיר כוסות—מדרבנן
- עסן מרור—מדרבנן
- זאגן הלל—מדרבנן
ווען ס'איז געשטאנען דער בית המקדש האט מען געהאט נאך צוויי מצוות מדאורייתא: עסן דעם קרבן פסח און עסן מרור.
- מען פירט זיך אנצוטאן א קיטל פסח צום סדר. דער עיקר טעם איז כדי אויסצוקוקן ווי א מלאך.
- דאס איז א מנהג.
שנעל מאכן קידוש
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- מען פירט זיך צו מאכן קידוש, גלייך ווען מען קומט אהיים פון שול כדי די קינדער זאלן נישט ווערן מיד און איינשלאפן.
- דאס איז א מנהג.
- מען פירט זיך אויסצושטעלן אלע מאכלים און סימנים פון די סדר (אחוץ דער סעודה) אויף א קערה.
- דאס איז א מנהג.
סימנים
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- מען פירט זיך צו מאכן סימנים אויף דער קערה, מען לייגט ארויף א שטיקל מרור, חזרת, כרפס, חרוסת, אן איי, און געבראטענע זרוע.
- דאס איז א מנהג.
- אזוי ווי אלע ימים טובים דארף מען פסח אויפדערנאכט אויך מאכן קידוש אויף א כוס וויין. דער כוס פון קידוש ווערט גערעכנט פאר איינער פון די פיר כוסות.
- דאס איז א מצוה.
דערציילן די ניסים פון יציאת מצרים/הגדה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- מען דארף דערציילן די ניסים וואס איז געשען צו די אידן ווען זיי זענען ארויס פון מצרים.
- דאס איז א מצוה. און איינע פון די עיקר מצות פון די נאכט, אויב מען טוט דאס נישט האט מען נישט יוצא געווען די ענין פון די סדר.
עסן מצה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]עסן מרור
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]עסן כורך
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- מען עסט מצה מיט מרור אין א סענדוויטש.
- דאס איז אן אנדענקעניש צו ווי אזוי מען האט געטאן די מצוה ווען די בית המקדש איז נאך געשטאנען.
עסן אפגעקאכטע אייער
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- מען עסט הארטע אייער.
- דאס איז א מנהג.
עסן א סעודה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- מען עסט א געהעריגע יום טוב סעודה. אסאך פירן זיך נישט צו עסן צופיל כדי דער אפיקומן זאל נאך האבן פלאץ.
- דאס איז א מצוה.
- מען עסט דאס לעצטע שטיקל מצה, אלס אן אנדענקעניש צום קרבן פסח און קרבן חגיגה.
- דאס איז א מצוה.
- מען בענטשט ברכת המזון.
- דאס איז א מצוה.
זאגן הלל
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]סימני הסדר
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- עס זענען דא 15 סימנים פאר'ן סדר פון דער נאכט, געווענליך זאגן עס די קינדער:
קַדֵׁש
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]קדש - ווען דער טאטע קומט אהיים פון שול טוט ער זיך אן די קיטל און מאכט שנעל קידוש כדי די קליינע קינדער זאלן נישט איינשלאפן.
וּרחַץ
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]ורחץ - מען וואשט זיך די הענט און מען מאכט נישט די ברכה על נטילת ידים.
כּרפַּס
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]כרפס - מען נעמט א שטיקל גרינצייג ווייניגער ווי א כזית מען טינקט דאס איין און זאלץ וואסער מען מאכט א ברכה בורא פרי האדמה און מען האט אינזין צו פטרן די מרור.
יַחַץ
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]יחץ - מען צעטיילט די מיטעלסטע מצה וואס הייסט לוי, די גרעסערע העלפט לייגט מען אוועק פאר אפיקומן און די קלענערע העלפט לייגט מען צוריק צווישן די מצות.
מַגיִד
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- זעט דעם הויפּט אַרטיקל – הגדה של פסח
מגיד - מען הייבט אויף די דריי מצות און מען זאגט די הגדה פון הא לחמא עניא ביז גאל ישראל.
רָחצָה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]רחצה - מען וואשט זיך די הענט און מען מאכט יא די ברכה על נטילת ידים.
מוׁציִא
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]מוציא - מען הייבט אויף אלע דריי מצות און מען מאכט א ברכה המוציא לחם מן הארץ.
מַצָה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]מען לאזט אויס די אינטערשטע מצה און מען מאכט א ברכה על אכילת מצה, און מען עסט עס אנגעלאנטערהייט.
מַרוׁר
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]מרור - מען עסט א כזית מרור, מיט דער ברכה "על אכילת מרור", אבער מען מאכט נישט קיין ברכה "בורא פרי האדמה".
כּוׁרֵך
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]כורך - מען נעמט א שטיקעל מרור און מען וויקעלט דאס איין צעווישען צוויי שטיקלעך מצה מען זאגט זכר למקדש כהלל און מען עסט עס אנגעלאנט.
שׁלחָן עֹרֵך
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]שלחן ערך - מען גרייט אן א סעודה לכבוד יום טוב און מען לאזט זיך וויאל גיין, מען פירט זיך צו עסן אייער.
צָפוׁן
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]צפון - מען נעמט די באהאלטענע אפיקומן און מען עסט דאס.
בֵּרַך
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]ברך - מען גיסט אן דעם דריטן כוס און מען בענטשט.
הַלֵל
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]הלל - מען גיסט אן דעם פערדן כוס און מען זאגט הלל.
נִרצָה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]נרצה - ווער עס האט געטאן די אלע זאכן איז באוויליגט פארן אויבירשטען.
פסח לידער
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]עס זענען דא אסאך באקאנטע פסח לידער, פאלגענד איז א טיילווייזע ליסטע:
מה נשתנה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- זעט דעם הויפּט אַרטיקל – מה נשתנה
והיא שעמדה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]דיינו
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]פיוטים
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]די אשכנזים זינגען עטלעכע פיוטים ביים סוף פונעם סדר:
- ויהי בחצי הלילה (פון די קרובות פון שבת הגדול)
- ואמרתם זבח פסח (פון די קרובות פון צווייטן טאג פסח)
אחד מי יודע
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- זעט דעם הויפּט אַרטיקל – אחד מי יודע
אדיר במלוכה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]חד גדיא
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- זעט דעם הויפּט אַרטיקל – חד גדיא
שיר השירים
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]ווען מען ענדיגט דעם סדר דארף מען עוסק זיין אין דעם ענין פון יציאת מצרים. אסאך האבן דעם מנהג צו ליינען דעם ספר שיר השירים.
אזהרה: מען פסק'נט נישט קיין הלכה פון וויקיפעדיע.