לדלג לתוכן

ראשון לציון

פֿון װיקיפּעדיע
(אַריבערגעפֿירט פון ראשון-לציון)
ראשון לציון
הערב

די שול און דער גרויסער גלאק
לאַנד ישראל ישראל
געגנט צענטער דיסטריקט
בירגערמײַסטער רז קינסטליך
שטח 58.704 קוואדראט ק"מ
באַפֿעלקערונג 232,410 (2011)‏[1]

ראשון לציון איז די פערטע גרעסטע שטאט אין ישראל. לויטן צענטראלן ביורא פאר סטאטיסטיק, וווינען אין ראשון לציון 232,410 איינוווינער.‏[1]

די שטאט איז געגרינדעט אין יאר 1882, דורך דער ערשטער עליה, צוועלף און א האלב קילאמעטער דרום פון יפו.

אנהייב האט די שטעטל געהאט אסאך פינאנציעלע פראבלעמען, ביז עדמונד זשיימס דע ראטשילד, האט גענומען די פלאץ אונטער זיין אויפזיכט, און האט אויפגעשטעלט די וויין פאבריק אין ארץ ישראל. היינט איז דאס דער וויינקעלטער פון דער "כרמל" פירמע.

די שטאט געפונט זיך אין גוש דן, און איז אין דעם מעטראפאליטען שטח פון תל אביב. די שטאט גרענעצט פון מערב דעם מיטלענדישער ים, נס ציונה פון דרום, בת ים און חולון פון צפון, און צריפין מיליטערישע באזע פון מזרח.

מען האט אויפגעשטעלט די גרויסע שול פון ראשון לציון אין די יארן 1885-1889 אויף א בערגל אין דעם עק פון ראטשילד גאס. באראן ראטשילד האט בייגעשטייער א שיינע נתינה כדי מ'זאל קענען ענדיגן בויען די שול, וואס האט פלאץ פאר 150 מתפללים און א ווייבערשול אויפן שטאק.

די נתיבי איילון שאסיי פארט אריבער צו מערב זייט פון דער שטאט, און שאסיי 4 פון דער מזרח זייט, די נייע שאסיי 431, פירט קיין מודיעין.

אין שטאט געפונט זיך הראשונים באן סטאנציע, וואס פירט קיין לוד, און תל אביב, און די משה דיין באן סטאנציע אויף דער נייער באן ליניע ישראל באנען קיין תל אביב, בת ים, און חולון; זי געפינט זיך אין מערב זייט פון שטאט, אויף דער איילון שאסיי צווישן די צוויי ריכטונגען.

אינטערעסאנט צו באצייכענען

[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

"ראשון", ווי עס ווערט גערופן צווישן די איינוווינער, איז אנדערש פון אלע שטעט אין ישראל, אין דער צייט ווען אלע שטעט זענען זייער לענג פון דרום צו צפון, איז ראשון פון מזרח קיין מערב די לענג און פון צפון קיין דרום שמאל.

ראשון לציון איז א פארגעשריטענע שטאט מיט פארקן, קאמערץ צענטערן, און נאכט פארוויילונגען מיט קלובן, שענק און טרונק הייזער.

שיר והמנון ראשון לציון

[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

הֶאָח, רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן!

עִיר כּוֹנְנוּ יָדֵינוּ/ לְמַעֲנֵךְ סָבַלְנוּ, שָׁפַכְנוּ דָּמֵנוּ!/ וְעִמָּךְ יַחַד נִחְיֶה בְּעֹנֶג וּדְרוֹר/ לָנֶצַח לָנֶצַח, עַד שְׁנוֹת דּוֹר וָדוֹר!

מֵאֶרֶץ הַצָּפוֹן, מִמְּקוֹם גָּלוּתֵנוּ/ נִמְלַטְנוּ מִזְרָחָה, מִזְרָחָה/ מֵחֵיק אֵם חוֹרֶגֶת אֶל צִיּוֹן, אֶל צִיּוֹן [הַנֶּאֱנָחָה]/ בָּחַרְנוּ לְנַחֲלָה לָנוּ;

הֶאָח, רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן...

רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן, זֶה שְׁמָהּ וְזֶה שְׁמֵנוּ/ יָקוּם אַף יִשָּׁאֵר לָנֶצַח!/ כַּבַּרְזֶל הוּא חָרוּת עַל לוּחַ לִבֵּנוּ/ וּבְדָם הוּא נֶחְתָּם עַל הַמֵּצַח;

הֶאָח, רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן...

  • נוח גירסא

הֶאָח, רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן!

עִיר כּוֹנְנוּ יָדֵינוּ/ לְמַעֲנֵךְ סָבַלְנוּ, שָׁפַכְנוּ דָּמֵנוּ!/ וְעִמָּךְ יַחַד נִחְיֶה בְּעֹנֶג וּדְרוֹר/ לָנֶצַח לָנֶצַח, עַד שְׁנוֹת דּוֹר וָדוֹר!

מֵאֶרֶץ הַצָּפוֹן, מִמְּקוֹם גָּלוּתֵנוּ/ נִמְלַטְנוּ מִזְרָחָה, מִזְרָחָה/ מֵחֵיק אֵם חוֹרֶגֶת אֶל צִיּוֹן אִמֵּנוּ/ אֶל צִיּוֹן עֲזוּבָה נִשְׁכָּחָה;

שָׁמָּה מִדְבָּר (שְׁמָם) [שָׁמֶם], מַחֲסֶה לְשׁוּעָלִים/ בָּחַרְנוּ לְנַחֲלָה לָנוּ/ וּבְדָם לִבֵּנוּ עֲזוּבִים אֻמְלָלִים/ עָלָיו מוֹשָׁב יָדֵינוּ כּוֹנַנּוּ;

הֶאָח, רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן...

עֵין הַקּוֹרֵא נִקְרֵאת הָאָרֶץ לְפָנֵינוּ/ עֵת נִטְּשָׁה וְהֻכְּתָה בִּשְׁאִיָּה/ שָׁם לְהַכּוֹת אוֹיְבָיו שִׁמְשׁוֹן גִּבּוֹרֵנוּ/ לֹא מָצָא בִּלְתִּי אִם לְחִי חֲמוֹר טְרִיָּה;

וְעַתָּה בְּרִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן עַל רֹאשׁ גִּבְעוֹתֶיהָ/ כַּרְמֵי חֶמֶד יַזְהִירוּ כִּפְנִינִים/ שָׁם גֶּפֶן פּוֹרִיָּה תְּבַשֵּׁל אֶשְׁכּוֹלוֹתֶיהָ/ וּפַגִּים יַחַנְטוּ הַתְּאֵנִים;

הֶאָח, רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן...

רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן, זֶה שְׁמָהּ וְזֶה שְׁמֵנוּ/ יָקוּם אַף יִשָּׁאֵר לָנֶצַח!/ בְּבַרְזֶל הוּא חָרוּת עַל לוּחַ לִבֵּנוּ/ וּבְדָם הוּא נֶחְתָּם עַל הַמֵּצַח;

עוֹד יִרְעֲדוּ גּוֹיִים וְיֵחָתוּ שׂוֹנְאֵינוּ/ עֵת יִרְאוּ בִּשְׁלַל צִבְעֵי רִקְמָתַיִם/ אֶת שֵׁם רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן כָּתוּב עַל דִּגְלֵנוּ/ הַפּוֹנֶה פָּנָיו לִירוּשָׁלַיִם;

הֶאָח, רִאשׁוֹן-לְצִיּוֹן...