גאלדע מאיר

פֿון װיקיפּעדיע
גאלדע מאיר
גולדה מאיר
געבורט 3 מאי 1898
י"א אייר ה'תרנ"ח
אוקראינע, קיעווער גובערניע, רוסלענדישע אימפעריע רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
טויט 8 דעצעמבער 1978 (אלט 80)
ירושלים, ישראל רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
מדינה בריטישער מאנדאט, ישראל רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
קבורה ארט הר הרצל רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
באשעפטיגונג מלמד, פאליטיקער רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
פארטיי מפא"י, העבודה
מאן מאריס מאירסאן
4טער פרעמיער מיניסטער פון ישראל
17 מערץ 19693 יוני 1974
(5 יאָרן און 11 וואָכן‎)
סגן יגאל אלון
אונטער פרעזידענטן זלמן שזר
אפרים קציר
יגאל אלון (טעטיק)
2טער אויסערן מיניסטער
19 יוני 195612 יאנואר 1966
(9 יאָרן און 29 וואָכן‎)
אונטער פרעמיער מיניסטער פון ישראל דוד בן-גוריון
לוי אשכול
חתימה רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
רעדאקטירן אין וויקידאטן וואס פארזארגט טייל פון דער אינפארמאציע אין דעם מוסטער

גאָלדע מאיר (אדער גאלדע מאירסאָן) (3טן מיי 1898; י"א אייר ה'תרנ"ח אין קיעוו - 8טן דעצעמבער 1978; ט' כסלו ה'תשל"ט) איז געווען די פערטע פרעמיער מיניסטארין פון ישראל.

געבוירן אין אוקראינע אין 1898, זייענדיק גאר יונג, האט איר פאמיליע עמיגרירט קיין מילוואקי, אמעריקע.

ווען זי איז אלט געווען 23, איז זי געקומען וווינען קיין פאלעסטינע, אין קיבוץ מרחביה.

זי איז געווען א דיפלאמאט פוו דער יידישער אגענטור, איידער דעם זעלבסטשטענדיגקייט קריג, און געווען א ישראל דיפלאמאט אין רוסלאנד נאכדעם האט זי געדינט אלס מיניסטארין אין פארשידענע פאזיציעס. ווען לוי אשכול איז געשטארבן, האט מען זי אויסגעקליבן אלס פרעמיער, און ביי די נאציאנאלע וואלן האט זי געווינען. זי איז געווען פון 1969 ביז נאך דער יום כיפור מלחמה, און אין יאר 1974 האט זי רעזיגנירט.

זי האט פארארדענט די אפעראציע, אומצוברענגען די פאראנטווארטליכע, אין די ישראלדיקע ספארטלער אומקום ביי די מינכן אלימפיאדע, אין יאר 1972.

זי איז געווען באוואוסט אלס די באבע פון מדינת ישראל. זי איז געשטארבן אין 1978 אלט זייענדיק אכציק יאר, און דריי מאנאטן איידער זי איז געשטארבן, האט מנחם בעגין אונטער געשריבן דעם שלום אפמאך, צווישן ישראל און עגיפטן.

פון אירע באוואוסטע זאצן, נישטא א פאלק וואס הייסט פאלעסטינע פאלק, איך קאן נישט פארגעבן פאר די אראבער, פארן אונדז צווינגען מלחמה צו האלטן מיט זיי.

כתביה[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

  • A land of our own: An oral autobiography. New York: G.P. Putnam’s Sons, 1973. ISBN 0399110690
  • My Life by Golda Meir. New York: Dell Books, 1976. ASIN B0014CAK8U

משפחה[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

גולדה ווייב פון מוריס מאירסון האבן צוויי זין, מנחם, און שרה.


פרעמיער מיניסטארן פון ישראל
בן-גוריון (1948-1954)שרת (1954-1955)בן-גוריון (1955-1963)אשכול (1963-1969)אלון (פֿאַקטיש, 1969)מאיר (1969-1974)ראבין (1974-1977)בעגין (1977-1983)שמיר (1983-1984)פרס (1984-1986)שמיר (1986-1992)ראבין (1992-1995)פרס (1995-1996)נתניהו (1996-1999)ברק (1999-2001)שרון (2001-2006)אלמערט (2006-2009)נתניהו (2009-2021)בענעט (2021-2022)לאפיד (2022)נתניהו (2022-) ישראל