בית מדרש עליון

פֿון װיקיפּעדיע

בית מדרש עליון איז א ישיבה אין מאנסי, נוא יארק, געגרינדעט דורך ר' שרגא פייוול מענדלאוויטש דער מייסד פון תורה ודעת.

אין ה'ת"ש לפ"ק, איז ר' אהרן קאטלער און ר' ראובן גראזאווסקי זי"ע און נאך, אנגעקומען קיין אמעריקא, וואו ר' אהרן איז תיכף אריינגעשפרינגען אין פילע הצלה אקטיוויטעטן צו ראטעווען יידן על אדמות אייראפע. אין יאר ה'תש"ג, ווען ער האט אויפגעגעבן אויף הצלת יהדות אייראפע, האט רבי אהרן געגרינדעט א כולל, לכתחילה אין קאנעטיקעט, און שפעטער האט ער אים אריבער געפירט קיין לעיקוואד

ר' אהרן האט זיך פארבינדן מיט רבי שרגא פייוויל מענדלאוויטש, וואס האט געהאט זיין אינסטוטוציע "אש דת", וואו ער האט מחנך געווען מחנכים, וואס איז געווען א תורה ודעת פראיעקט, קווארטירט אין מאנסי, און איהם פארגעשלאגן אריבערצופירן "אש דת" קיין וויליאמסבורג, און אנשטאט דעם, זאל ער גרינדן א ישיבה אין מאנסי. דאס האט געפירט צו דער גרינדונג פונעם ביהמ"ד עליון, וואו די ראשי ישיבות זענען געווען רבי ראובן גראזאווסקי און רבי גדליה שאר.

א תקופה פון עטליכע יאר האט מען איהם אריינגעברענגט אין ביהמ"ד, ווען חתנו ר' דן אונגארישער האט איבערגעזאגט זיינע שיעורים. ער איז נפטר געווארן כ"ב אדר ה'תשי"ח.

תלמידים[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

צווישן די געוועזענע תלמידים פון בית מדרש עליון זענען: