פרשת נח

פֿון װיקיפּעדיע

פרשת נח איז די צווייטע סדרה (פרשה) פון ספר בראשית און פון דער תורה.

די סדרה הייבט אן מיט א באריכט פון די הארבע עבירות וואס די מענטשן אין נח'ס צייטן האבן עובר געווען, און דער אייבישטער ווארנט זיי אז ער גייט ברענגען א מבול. במשך 120 יאר בויט נח א תיבה צו געבן די מענטשן צייט צו טון תשובה. ענדלעך טוען זיי נישט תשובה און דער אייבישטער האט געהייסן אריינגיין אין דער תיבה מיט זיין משפחה און מיט צוויי פון יעדן מין בעל חי; פון די טהור בהמות האט נח אריינגענומען זאלבע זיבן.

ווען דער מבול האט אויפגעהערט, האט נח געשיקט א יונה, א טויב, צו דעגרגיין צי ס'איז שוין טרוקן אין דרויסן און מ'קען שוין ארויסגיין פון דער תיבה. די טויב איז צוריקגעקומען מיט אן איילבירט צווייג אין איר מויל.

שבת פרשת נח קען נאר געפאלן אין די טעג א' חשוון, ג' חשוון, ד' חשוון, ו' חשוון.

וועבלינקען[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]