ספר ירמיה

פֿון װיקיפּעדיע
ספר ירמיהו בכתר ארם צובא

ספר ירמיה איז דער ספר אין נביאים, דער צווייטער אין נביאים אחרונים, וואס ענטהאלט די געשיכטע פונעם נביא ירמיהו און זיינע נבואות, וועלכע זענען מערסטנס ווארנונגען צום יידישן פאלק איבערן חורבן ירושלים צוליב זייערע שלעכטע מעשים. די נבואות זענען געזאגט געווארן אין די לעצטע יארן פונעם ערשטן בית המקדש, פון די צייטן פון יאשיהו און ווייטער דורכאויס די תקופה פונעם חורבן.

אין ספר ירמיהו איז אויך באשריבן די לעצטע יארן פון מלכות יהודה, איר אונטערגאנג און דער חורבן בית המקדש. עס פארציילט די געשיכטע פון יהויקים, יכניה און צדקיהו, און דער טראגישער ענדע פונעם יידישן הערשאפט אין ארץ ישראל מיטן טויט פון גדליהו בן אחיקם.

זעט אויך[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]


ספרים אין תנ"ך

תורה: בראשית | שמות | ויקרא | במדבר | דברים

נביאים: יהושע | שופטים | שמואל (א' וב') | מלכים (א' וב') | ישעיה | ירמיה | יחזקאל | תרי עשר: הושע | יואל | עמוס | עובדיה | יונה | מיכה | נחום | חבקוק | צפניה | חגי | זכריה | מלאכי

כתובים: תהילים | משלי | איוב | שיר השירים | רות | איכה | קהלת | אסתר | דניאל | עזרא - נחמיה | דברי הימים (א' וב')