שמואל צבי דאנציגער
| רבי שמואל צבי דאנציגער | ||
|---|---|---|
| דער תפארת שמואל | ||
| עיקר חיבור | "תפארת שמואל" | |
| געבורט | ה'תר"כ אלעקסאנדער | |
| פטירה | כ"ט תשרי ה'תרפ"ד | |
| קבורה ארט | אלעקסאנדער | |
| חסידות | אלעקסאנדער | |
| פירערשאפט | תר"ע - כ"ט תשרי תרפ"ד | |
| הויף ארט | אלעקסאנדער | |
| נומער אין דינאסטיע | 3 | |
| פאריגער | רבי ירחמיאל ישראל יצחק דאנציגער, זיין ברידער | |
| נאכפאלגער | רבי יצחק מנחם מענדל דאנציגער, זיין זון | |
| ספרים | "תפארת שמואל" | |
| פאטער | רבי יחיאל | |
| מוטער | רויזא מינדל | |
| קינדער | 4 | |
רבי שמואל צבי דאנציגער (ה'תרפ"ט - כ"ט תשרי ה'תרצ"ג) איז געווען דער דריטער רבי אין דער אלעקסאנדער דינאסטיע, ער האט געדינט אלס רבי צווישן די יארן תר"ע - תרפ"ד.
לעבענסגעשיכטע
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]ער איז געבוירן אין דער שטעטל טורטשין אין וואהלין (היינט אוקראינע) צו זיין פאטער רבי יחיאל דאנציגער, דער אלטער רבי פון אלעקסאנדער, וועלכער האט ערפילט דאס ארט פון רבי דוב בעריש פון ביאלע וואס האט ערפילט די ארט פון רבי מנחם מענדל פון ווארקא און רבי יצחק פון ווארקא.
נאכן פטירה פון זיין ברודער רבי ירחמיאל ישראל יצחק דאנציגער אין יאר תרפ"ט אן איבערלאזן קינדער, איז ער געקרוינט געווארן צו ערזעצן זיין ברודער'ס ארט אלס רבי דורך די חסידים.
ביז זײן הכתרה אלס רבי האט ער אלס פרובירט צו באהאלטן זײנע מעשים, אבער נאכדעם װאס ער האט אנגעהויבן דינען אלס רבי, האבן זיך טויזנטער אנגעהויבן ווייקן אונטער זײן שאטן. ער איז געווען כאַראַקטעריזירט מיט א רחמנותדיגע פירערשאַפט, ער איז געווען באַקאַנט מיט זיין גרויס אהבת ישראל און אין זיין א גרויסער עניו, זיינע תפילות זענען געווען פול מיט הרגש באגלייט מיט מיט וויינערייען און תחנונים, און צענדליגער טויזנטער אלעקסאנדער חסידים, וועלכע זענען געווען צעשפרייט איבער גאַנץ פוילן, האָבן אָנגענומען זיין פירערשאַפט. ער האט געגרינדעט אין אלעקסאנדער (אלעקסאנדראוו אין איר פוילישן נאמען) די גרויסער ישיבה "בית ישראל" (אויפן נאמען פון זיין ברודער). די דאזיגע ישיבה איז געווען די ערשטע אין די לאנגע נעץ פון ישיבות, וועלכע זענען געעפענט געווארן נאך זיין פטירה דורך זיין זון, דער עקידת יצחק, איבער גאנץ פוילן. דער גרינדונג פון א ישיבה פאר בחורים איז דעמאלט געווען א חידוש, און ביז דעמאלט איז געווען איינגעפירט אין פוילן אז די בחורים לערנען אין די שטיבלעך.
אנדערש ווי זיין ברודער און פאטער האט ער נישט געדינט אויפן רבנות פאסטן אין שטאט אלעקסאנדער נאר געשטעלט זיין איידעם צו איבערנעמען דעם פאסטן.
ער איז נפטר געווארן דינסטאג, כ"ט תשרי ה'תרפ"ד, און צומארגנס איז ער באערדיגט געווארן אין שטעטל אלכסנדר נעבן זיין פאטער און ברודער.
זיינע דברי תורה זענען געדרוקט געווארן אינעם ספר "תפארת שמואל" אויף די פרשיות און ימים טובים. דאָס ספר איז צונויפגעשטעלט געוואָרן פֿון די מאמרים, וואָס זענען געזאגט געווארן ביי זיין טיש שבת ביינאכט און ביי סעודה שלישית.
נאך זיין פטירה איז זיין עלטסטער זון, רבי יצחק מנחם מענדל דאנציגער, געקרוינט געווארן אלס דער פערטער רבי אין דער אלעקסאנדער דינאסטיע, און האט געדינט ביז דער צווייטער וועלט קריג, אין וועלכער ער איז אומגעקומען אין טרעבלינקע.
אגודת ישראל
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]ביים אנהויב פון דער גרינדונג פון אגודת ישראל אין יאר תרע"ב האט דער תפארת שמואל אונטערגעשריבן מיט דער אגודה, אבער קורץ דערנאך, נאכן מיטהאלטן ווי אזוי עס האט זיך אויסגעשטעלט, איז ער ארויס שארף דערקעגן. דורכאויס די יארן איז געקומען גאר שטארקע דרוק פון אסאך מאכטפולע פערזענליכקייטן אז אלעקסאנדער זאל אריינקומען אין דער אגודה, אבער מיט דעם אלעם האט ער דאס קאטאגאריש אפגעווארפן און קיינמאל נישט אריין אין דער אגודה. די אלעקסאנדער הויף איז דאן געווען די פאנטרעגער פון פרומקייט און קנאות איבער גאנץ פוילן, שטייענדיג ווייט פון פאליטיק.
זײן פאמיליע
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- זײן עלטסטער זון, רבי יצחק מנחם מענדל דאנציגער, דער עקידת יצחק.
- זיין זון רבי אברהם חיים, איינער פון די ראשי הישיבה אין אלעקסאנדער, איז דערמארדעט געווארן אינעם חורבן.
- זיין זון רבי יעקב בונם, וועלכער איז אויך דערמארדעט געווארן אינעם חורבן, איז געווען איינער פון די רבנים וועלכע האבן זיך באהאלטען אויף פורים יאר תש"ג אין א בונקער ביי רבי שלמה אלימלך רבינאוויטש פון זאווירטשא (זון פונעם קרימילאווער רבי'ן) .
- זיין איידעם איז געווען רבי יצחק מאיר זינגער, רב פון דער שטאט אלעקסאנדער.