צאן
ציין (איינצאל: צאָן) איז ווי הערליכע פערל שטיינער אין מויל, דאס הייסט אפילו עס איז הארט ווי שטיין איז דאס ארום גענומען מיט אן אייגענעמענע גליטשיגע הויט.
ס'שיינט ווייס איינצונעמן די הערצער פון די ארומיגע מיט וועמען מען קומט אין בארירונג.
פארענט זענען די ציין שפיציג און דין כדי צו צו שניידן די עסן און גראבן די שטיקער, פון אונטען זענען די ציין דיק און ברייט צו צוטרעטן און צוקוועטשן אויף נאך קלענערע שטיקער דאס עסן, בעפאר עס פארט אראפ אין גוף אריין
די אונטערשטע ציין ליגן איינס אויפן אנדערן באקוועם אגאנצן טאג אן דעם וואס מען זאל וויסן אז זיי זענען דארטן.
מיטן פיצן די ציין, טעגליג, מיט א ציין בערשטל, וואס איז געאייגענט דערפאר, היט מען אפ די געזונט, סיי פון די ציינער, און אויפן לאנגן טערמין אויך די געזונט פונעם גאנצן קערפער.
מענטשלעכע אנאטאמיע | |
---|---|
קאפ: שטערן – אויג – אויער – נאז – מויל – צונג – ציין - פנים – באקן – גאמבע - ליפן גענאק: האלדז - טיירויד – פארינקס – עפיגלאטיס קערפער: אקסלען – רוקן ביין – האלדז - גענאק - שטימע קעסטל - ברוסטקאסטן - ברוסט – בויך - באקן - איי - פלייצע - ארעם - דיך - עלנבויגן - הויט - נאגל - מאגן - געדערעם גלידער: ארעם – עלנבויגן – אונטערארעם – האנטגעלענק – האנט – פינגער (גראבער פינגער - טײַטפֿינגער - גרויסער פינגער - רינגפינגער - מינדסטער פינגער) – שויס – קני – קלעצל – פיאטע – קנעכל – פוס – פינגער (פוס)) |