לדלג לתוכן

ארבע פרשיות

פֿון װיקיפּעדיע

די ארבע פרשיות זענען די פיר ספעציעלע פרשיות וואס מען ליינט אין דער תורה נאך דער וואכנדיגער סדרה אין די שבתים, פון דעם שבת ווען מען בענטשט חודש אדר ביז דעם שבת ווען בענטשט חודש ניסן. למשל, דעם שבת פאר פורים ליינט מען פרשת זכור, וואס האט א שייכות מיט פורים.

  • הפטורה - "ויכרות יהוידע" (מ"ב יא); די אשכנזים הייבן אן פסוק ט"ו "בן שבע שנים". די הפטורה איז עוסק אין די נדבות וואס מ'האט געגעבן צו בדק הבית אינעם בית המקדש.


פון תורת כהנים [1] ווייזט אויס אז ליינען פרשת זכור איז א מצוה פון דער תורה, און אויך דאס צו ליינען פון א ספר תורה פאר צען מענטשן, איז א מצוה פון דער תורה.[2]

  • וואס? - די פרשה פון פרה אדומה וועלכע הייבט זיך אָן "זאת חוקת התורה" (ספר במדבר יט, א-כב), וויבאלד אין די פרשה ווערט ערקלערט וויאזוי צו מאכן די פרה אדומה, און פון רייניגן (מטהר) די וואס זענען טמא, אָן צו ווארענען די יידישע קינדער זיי זאלן מאכן דעם קרבן פסח מיט ריינקייט (בטהרה).[3]
  • הפטורה - "ויהי דבר ד' אלי לאמר" (ספר יחזקאל ל"ו ט"ז), וויבאלד דארט שטייט דער פסוק "וזרקתי עליכם מים טהורים וטהרתם מכל טומאותיכם". [4] מען ענדיקט מיט דעם פסוק ל"ו "דברתי ועשיתי" , די אשכנזים ענדיגן ביז צום ענדע פון קאפיטל "וידעו כי אני ד'".
  1. בחוקתי פ"א פ"א
  2. או"ח תרפ"ה ז'
  3. a b c רש"י מגילה כ"ט ע"א
  4. מגילה ל' ע"א