מעליץ
| ||||||||||||||||||||||||||
מעליץ (פויליש: Mielec) איז א שטאט אין מערב־גאליציע, קליינפוילן, אין דער אונטער-קארפאטישער וואיעוואדעשאפט, 48 ק״מ צפון־מערב פון ריישע.
היסטאריע
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]א יישוב מיטן נאמען מעליץ ווערט דערמאנט אין א בולה פונעם פויבסט גרעגאריוס דער ניינטער פונעם 13טן יארהונדערט. אין 14טן יארהונדערט ווערט דערמאנט א יישוב מיטן נאמען מעליצקע (Mielecka) אין דער רשימה פון די געמיינדע. די שטאט מעליץ אליין איז געגרינדעט געווארן אין 1457 און האט באקומען שטאט-רעכטן עיר אין 1470. די שטאט האט זיך אנטוויקלט אין א צענטער פאר האנטווערקעריי, וואו מען האט געגרינדעט גילדעס און עס האט געארבעט דארט קאוואלן, שניידערס, שוכמאכער, טעפער, וועבער און שפינער.
יידן פון מעליץ
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]אין מעליץ האבן רבנים פון משפחת הורוויץ, ראפשיצער אייניקלעך, געדינט ווי רבנים און אדמורי"ם.
אין 1910 האבן געוואוינט אין מעליץ 3280 יידן.[1]
פאר דער צווייטער וועלט-מלחמה האבן געוואוינט אין דער שטאט 3,500 יידן, העלפט פון דער באפעלקערונג. מיט דער דייטשער אינוואזיע אין סעפטעמבער 1939, זענען הונדערטער פון זיי אנטלאפן קיין מזרח. אין דעם ערשטן מאנאט פון דער אקופאציע האבן זעלנער פונעם ווערמאכט דערמארדעט הונדערטער יידן, טייל פון זיי האט מען פארברענט לעבעדיגהייט אין איינער פון די שטאטישע שולן. די יידן האט מען באגראבט אין עטלעכע קברים אין שטעטל.
ווערנט דער תקופה פון דער דייטשער אקופאציע האט מען געכאפט יידן פון דער שטאט פאר צוואנג־ארבעט. אין 1941 האט מען קאנצענטרירט אלע יידן פון דער שטאט אין א געטא. מערץ 1942 האבן די עס-עס פארטריבן הונדערטער יידן פון דער געטא צו ארבעטס-לאגערס, און הונדערטער האט מען דערמארדעט אין א וואלד לעבן שטאט. די 3,000 יידן וואס זענען איבערגעבליבן האט מען געשיקט צו זידלונגען אין געגנט פון לובלין.
צווילינג שטעט
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]מעליץ האט די צווילינ שטעט:[2]
וועבלינקען
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- מעליץ (Mielec), אין "ענציקלאפעדיע פון די געטאס", ביי "יד ושם"
- ספר יזכור לקהילת מיילץ (ארכיווירט 28.03.2016 ביי דער Wayback Machine), אין ניו יארק סיטי ביבליאטעק
- מעליץ ביים ווירטועלע שטעטל (ענגליש)