שיכרות

פֿון װיקיפּעדיע

א שיכור איז א מענטש אונטערן איינפלוס פון אלקאהאלישע געטראנקען. וואס דער אלקאהאל מאכט דעם מענטש אומבאלאנצירט, די געווענליכע סימנים איז, די אויגן ווערן רויט, די רעדן ווערט פארשווערט, און מען ווארפט זיך און מען קען נישט שטיין אדער גיין גראד.

זיך אנטרונקען[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

די שטארקייט פון שיכורקייט ווענדט זיך ווי סאך מען טרונקט די אלקאהאל, און ווי מער דאס גייט ארויף - גייט די מעגליכקייט פון דעם שיכור'ס זעלבסט געוועלטיגונג אויף זיך אראפ און אראפ. בדרך כלל ווערט פארעכענט דעם מצב פון עכט שיכור ווען דער שיכור קען זיך שוין גארנישט קאנטראלירן, אבער אפילו א קליינע מאס אלקאהאל האט אויך אן השפעה אויפן קערפער, טייל מאל אין א פארעם וואס מען קען נישט באמערקן און פילן.

פאקטארן אין אלקאהאל איינפלוס[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

  • מין - דער ענזים וואס איז פאראנטווארטליך אויף דער צעטיילונג פון אלקאהאל געפינט זיך ביי די קערפער פון פרויען אין א קלענערן אויסוואל ווי ביי די קערפער פון מענער. וועגן דעם איז דער איינפלוס פון אלקאהאל שטערקער אויף פרויען.
  • גראבקייט - ווי גרעסער די קערפער, אלס קלענער איז דער איינפלוס פון אלקאהאל אויף איר.
  • געוואונהייט - ווי מער מען טרונקט איז מיט די צייט פארנעמט מער די קערפער און סווערט ווייניגער און ווייניגער די איינפלוס פון אלקאהאל.
  • הונגעריג - אלקאהאל האט מער איינפלוס אויף א ליידיגן מאגן, אויז אויך א קאמבינאציע פון מידקייט מיט אלקאהאל האט א גרעסערע איינפלוס.

דרגות פון שטארקייט פון א שיכור[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

  1. ווען די קאנצענטראציע פון אלקאהאל אין דעם בלוט דערגרייכט איין טויזנטל (0.1%) מתחילים להופיע שינויים בפעילות המרכזים העליונים של המוח - מצב הרוח ועימו הבטחון העצמי משתפרים, יכולת הריכוז יורדת, זמן התגובה מתארך, ורגישות הרפלקסים נחלשת.
  2. ווען די קאנצענטראציע פון אלקאהאל אין דעם בלוט דערגרייכט 0.2% המעצורים הנפשיים ממשיכים להתרופף, מה שגורם לשיחה חופשית יותר ולפעמים אף לנטייה לאלימות. הקואורדינציה ממשיכה לרדת, וייתכן גם טשטוש בראייה. לעיתים נגרמת הרגשה של כבדות ועייפות.
  3. ווען די קאנצענטראציע פון אלקאהאל אין דעם בלוט דערגרייכט 0.3% הקואורדינציה ממשיכה לרדת, וקיים קושי ניכר לעמוד או ללכת בצורה יציבה. גם כושר הביטוי נפגע, ולעיתים גם חלק מהחושים. השיכור חש סחרחורת, בחילות ולרוב גם הקאות. מעצוריו הנפשיים כבר רופפים לגמרי.
  4. ווען די קאנצענטראציע פון אלקאהאל אין דעם בלוט דערגרייכט 0.4% השיכור נעשה אפאטי ואינו מגיב לסביבתו. החל משלב זה נמצא האדם במצב של סכנת חיים.
  5. ווען די קאנצענטראציע פון אלקאהאל אין דעם בלוט דערגרייכט 0.5% המצב מידרדר לרוב לחוסר הכרה, חום הגוף יורד, והאדם מאבד שליטה על סוגריו.
  6. ווען די קאנצענטראציע פון אלקאהאל אין דעם בלוט דערגרייכט 0.6% און מער איז דער מענטש אין שטארקער דערפארונג פאר זיין לעבן.

יש לציין כי כמויות אלה אינן מדוייקות - כאמור, השפעת האלכוהול פחותה בקרב בני אדם שרגילים בצריכת אלכוהול, והם יכולים להגיע למצבים בהם אחוזי האלכוהול בדמם גבוהים הרבה יותר.

דערנאך[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

הענגאווער:
אויף לאנגע שעות אין מארגענדיגן טאג, שפירט זיך א הענגאווער, וואס פון אירע סימפאטמען, זענען מידקייט, שווערע קאנצעטראציע, סענסעטיווקייט צו ליכטיגקייט און צו גערודער און שלאפלאזיגקייט.

סכנות פון אנגעטרונקענקייט[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

  • ווילדקייט - עם עליית אחוזי האלכוהול בדם שליטתו העצמית של האדם יורדת, מה שגורם להתנהגות אלימה בקרב חלק מצרכני האלכוהול. במקומות כגון פאבים ומועדונים, בהם מרבית הנוכחים צורכים אלכוהול, ישנו סיכוי גדול לפריצה של קטטות ומריבות.
  • פירן א קאר - אלכוהול גורם לתגובות שקולות פחות ואיטיות יותר, ולכן אדם הנוהג כשהוא תחת השפעת אלכוהול מסכן את עצמו ואת סביבתו. בישראל מוגדרת נהיגה בשכרות כמצב בו ריכוז האלכוהול בדם הוא מעל 0.05%.
  • אדיקציע - א שטענדיגע נויט פאר אלקאהאל ברענגט צו א מצב פון אלקאהאל אדיקציע - אלקאהאליזם.

זעט אויך[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]