שווערד

פֿון װיקיפּעדיע
א שווערד פונעם מיטל אלטער

די שווערד איז א כלי־זיין וואס מ'האלט אין דער האנד; זי קען סיי שניידן סיי שטעכן. געווענלעך ווערט זי געמאכט פון מעטאל. די שווערד האט א הענטל און א לאנגע שארף.

די ערשטע שווערד זענען געמאכט געווארן פון בראנדז אין אוראלט עגיפטן. זייט דער ערפינדונג פון ביקסן זענען שווערד ווייניג געניצט.

א מענטש וואס רייט א פערד ניצט א סאבליע, א לייכטע געבייגטע שווערד מיט א שארף אויף איין זייט און א שארפן שפיץ.

אין דעם מיטל־עלטער איז די שווערד געווארן דער פערזענלעכער וואפן פונעם קריגער. ווען מען גיט איינעם דעם ריטער טיטל טוט מען אים דאס באצייכענען מיט א שווערד. ֿ