ראשי תיבות

פֿון װיקיפּעדיע

ראשי תיבות אדער אין אראמיש נוטריקון איז א קורץ ווארט פאר א לענגערע פראזע פון אפאר ווערטער וואס מ'באנוצט זיך אסאך ביים רעדן, געוויינליך קומט דאס די ערשטע אותיות פון אלע ווערטער.

געוויינליך אין ענגליש קומט דאס מיט פינטלעך אבער אין לשון קודש און אין העברעיש קומט דאס מיט צוויי אויבערשטרעכעלעך. אזוי " ווי צום ביישפיל צה"ל און נישט צ.ה.ל..

אין יידיש האבן אזעלכע געשריבן אזוי ווי אין לשון-קודש למשל: דאס הייסט האט מען געשריבן ד"ה און נישט ד.ה. און אזעלכע האבן געשריבן ווי אין די אנדערע שפראכן מיט פינטלעך. לויט די ייווא שרייבט מען אויך אויף יידיש אזוי ווי אויף לשון-קודש מיט אויבערשטרעכעלעך.

ראשי תיבות שטייט נאך אין אלע אמאליגע ספרים, די גמרא זאגט מניין לראשי תיבות מן התורה שנאמר ירט הדרך לנגד, ירט ראשי תיבות י'ראה ר'אתה נ'טתה. אויך זאגט די גמרא (שבת קה) אנכי ראשי תיבות אנא נפשי כתבית יהבית. און נאך פארשידענע ראשי תיבות שטייט דארט.

עס איז א ספר ראשי תיבות וואס האט צוזאמנגעומען אלע סארט ראשי תיבות וואס מען טרעפט אין ביכער און אין ספר, און שרייבט וויאזוי עס מאכט.