ערלה

ערלה איז א באגריף אין דער תורה. די ערשטע דריי יאָר נאך וואס א בוים פלאנצט ארויס, איז אירע פירות ערלה און מען דארף זיי אוועק ווארפן, מען טאר זיי נישט עסן אדער האבן הנאה דערפון. אין דעם פערטן יאר זיינען די פירות הייליג און מען מעג זיי עסן נאר אין ירושלים. פון דעם 5טן יאר מעג מען עסן פון איר פריי.^[1]

דאס דריטע יאר פון ערלה ענדיגט זיך אום ט"ו בשבט פון דעם פֿערטן יאָר.

ערל

ערל א נישט ייד וואס איז אויך א גוי הייסט ערל ווייל ער איז פארשטאפט צוליב זיין נישט פארשניידן דעם ברית.

רעפערענצן

↑ ”וְכִי-תָבֹאוּ אֶל-הָאָרֶץ, וּנְטַעְתֶּם כָּל-עֵץ מַאֲכָל--וַעֲרַלְתֶּם עָרְלָתוֹ, אֶת-פִּרְיוֹ; שָׁלֹשׁ שָׁנִים, יִהְיֶה לָכֶם עֲרֵלִים--לֹא יֵאָכֵל. וּבַשָּׁנָה, הָרְבִיעִת, יִהְיֶה, כָּל-פִּרְיוֹ--קֹדֶשׁ הִלּוּלִים, לַיהוָה. וּבַשָּׁנָה הַחֲמִישִׁת, תֹּאכְלוּ אֶת-פִּרְיוֹ, לְהוֹסִיף לָכֶם, תְּבוּאָתוֹ: אֲנִי, יְהוָה אֱלֹהֵיכֶם” (ויקרא י"ט)

[1] ”וְכִי-תָבֹאוּ אֶל-הָאָרֶץ, וּנְטַעְתֶּם כָּל-עֵץ מַאֲכָל--וַעֲרַלְתֶּם עָרְלָתוֹ, אֶת-פִּרְיוֹ; שָׁלֹשׁ שָׁנִים, יִהְיֶה לָכֶם עֲרֵלִים--לֹא יֵאָכֵל. וּבַשָּׁנָה, הָרְבִיעִת, יִהְיֶה, כָּל-פִּרְיוֹ--קֹדֶשׁ הִלּוּלִים, לַיהוָה. וּבַשָּׁנָה הַחֲמִישִׁת, תֹּאכְלוּ אֶת-פִּרְיוֹ, לְהוֹסִיף לָכֶם, תְּבוּאָתוֹ: אֲנִי, יְהוָה אֱלֹהֵיכֶם” (ויקרא י"ט)

[1]