שמואל החסיד
| געבורט |
האלף ה־1.1 הייליגע רוימישע אימפעריע  |
|---|---|
| פאך |
רב, דיכטער |
  | |
|
דער אַרטיקל איז אַ יתום, ווייל ווייניק אָדער קיין אַרטיקלען פאַרבינדן צו אים. זייט אַזוי גוט שאַפט לינקען צו דעם בלאַט פון אַרטיקלען וואָס האָבן אַ שייכות; ס׳איז פאַראַן פאָרשלאָגן. |
ר' שמואל בן קלונימוס החסיד פון שפּײַער איז געווען איינער פון די בעלי־התוספות, אַ פייטן און פילאָזאָף וואָס האָט געלעבט אין דעם צוועלפטן יאָרהונדערט, וואָס איז אויך אָנגערופן געוואָרן אַ נביא. ווי עס שײַנט האָט ער געלעבט אין שפּאַניע און פראַנקרײַך. ער ווערט ציטירט אין תוספות אויף יבמות (ס"א, ב), און סוטה (י"ב, א), ווי אויך דורך דעם רשב"ם אין זײַן פירוש אויף ערבי פסחים (ק"ט, א).
ער איז געווען דער ערשטער פון די חסידי אשכנז, און דער פאָטער פון ר' יהודה החסיד.
ר' שמואל האָט מחבר געווען אַ פירוש אויף מסכת תמיד, וואָס ווערט דערמאָנט אינעם פירוש פון דעם ראב"ד. ער איז אויך דער פאַרפאַסער פון דעם שיר היחוד, אַ פיוטישע תפילה אין זיבן פּאַראַגראַפן כנגד די טעג פון דער וואָך. דער פיוט אַ פילאָזאָפישער חיבור וועגן דער איינהײַט פון דעם באַשעפער, דעם יסוד פון וועלכן ער האָט גענומען פון ר' שלמה אבן גבירול'ס פיוט „כתר מלכות (פיוט)”. אזוי ווי אין אבן גבירול'ס פיוט, באַהאַנדלט שמואל החסיד די געטליכע אייגנשאַפטן על דרך השלילה – דאָס הייסט, ניט ער ערקלערט וואָס איז דער נאַטור פון דעם אויבערשטן, נאָר ער באַטאָנט ווי גאָט איז אַנדערש פון אַ מענטשן. זײַן לשון־קודש איז אַ ריינער, כאָטש ניט זייער פּאָעטיש; פונדעסטוועגן באַנוצט ער זיך מיט פרעמדע אויף פילאָזאָפישע באַגריפן. דאָס איבערלייענען דעם פיוט איז געאַסרט געוואָרן פון דעם מהרש"ל; אָבער אַנדערע רבנים האָבן געהאַלטן אויף פאַרקערט, צווישן זיי ר' שמואל יהודה קאצענעלענבויגן (דער מהרשי"ק), וועלכער האָט געשריבן א פירוש אויף דערויף.
עס ווערט דערציילט וועגן עם אַז ער האָט געשאַפן אַ גולם, וואָס האָט עם באַגלייט אויף זײַנע רײַזעס און האָט עם באַדינט, אָבער האָט ניט געקענט רעדן.[1]
קוואַלן
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- ↑ Trachtenberg, Joshua [Originally published 1939] (2004). Jewish Magic and Superstition. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 85. ISBN 9780812218626.