לדלג לתוכן

היכל

פֿון װיקיפּעדיע

דער היכל איז דער טייל פונעם בית המקדש צווישן דעם קודש הקדשים און דעם אולם.

דער היכל איז געווען לאנג 40 אמות און ברייט 20 אמות.

צווישן דעם היכל און דעם דביר (קודש קדשים) איז געווען א מחיצה. אין דעם משכן איז די מחיצה געווען א פרוכת, אין ערשטן בית א וואנט, וואס האט געהייסן אמה טרקסין, און אינעם צווייטן בית (וואס איז געווען הויך 100 אמות, צו הויך צו בויען א וואנט) איז געווען צוויי פרוכת'ן, מיט אן אמה פלאץ צווישן זיי.

צווישן דעם היכל און דעם אולם, זענען געווען צוויי טירן באדעקט מיט גאלד.

דריי עיקר כלים זענען געווען אין היכל:

אין דרום די מנורה, וואס מ'האט אנגעצינדן יעדן אוונט.

אין צפון דער שולחן, וואו די לחם הפנים זענען געליגן, מ'האט זיי באנייט יעדן שבת.

אין מיטן, א ביסל גערוקט צו דרום, דער גאלדענער מזבח, אויף וואס מ'האט מקטיר געווען דאס קטורת, און וואו מ'האט געשפריצט דאס בלוט פון געוויסע חטאות.[1]

  1. מסכת זבחים, פ"ה משנה א-ב