כתר ארם צובא
דער כּתר ארם צובא איז דער עלטסט כּתבֿ-יד מסורתי פֿון תּנ"ך. דער כּתב-יד איז געשריבן דורך די מסרן אהרן בן אשר אין צענט יאָרהונדערט אין טבריה. רמב"ם איז געניצט דאָס ספֿר ווען זיי זענען געווען אין מצרים. דער כּתבֿ-יד איז געפֿאָרן נאָך אין ארם צובא (חאַלאַב) און איז פֿאַרבלײַבן דאָרטן אין אַ שול ביז 1948. אַ פֿערטל פֿונעם ספֿר איז פֿאַרברענט אין משך פֿון מהמות אַקעגן מדינתֿ ישׂראל. הײַנת, דער כּתר ארם צובא איז אין ירושלים.
.jpg)