פראנאם
(אַריבערגעפֿירט פון פּראָנאָם)
אַ פּראָנאָם איז אַ וואָרט וואָס מען ניצט במקום אַ סובסטאַנטיוו. מען ניצט אַ פראָנאָם למשל פאַר אַן אָביעקט וואָס מען האָט שוין דערמאָנט פֿריער. דהייַנו: "נעכטן האָב איך געזען משה. ער איז אַריבערגעגאַנגען די גאַס."
פּראָנאָמען אין כּלל־ייִדיש
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]| פּערזאָן | איינצאָל | מערצאָל |
|---|---|---|
| ערשטער | איך | מיר |
| צווייטער | דו | איר |
| דריטער | ער/זי/עס | זיי |
| פּערזאָן | איינצאָל | מערצאָל |
|---|---|---|
| ערשטער | מיך | אונדז |
| צווייטער | דיך | אייַך |
| דריטער | אים/זי/עס | זיי |
| פּערזאָן | איינצאָל | מערצאָל |
|---|---|---|
| ערשטער | מיר | אונדז |
| צווייטער | דיר | אייַך |
| דריטער | אים/איר/-- | זיי |
נאך א פרעפאזיציע ניצט מען געוויינלעך די דאטיווע פארעם.
הערות
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]- דער פּראָנאָם פון צווייטן פּערזאָן איינצאָל ניצט מען נאָר צו קינדער און גוטע פרייַנט. ווען מען רעדט מער פאָרמאַל ניצט מען אַלעמאָל די מערצאָליקע פֿאָרם אפילו רעדנדיק צו אייַן מענטש.
- אויף ליטווישער ייִדיש ניצט מען די דאַטיווע פאָרמען אפילו ווען דער זאַץ פאָדערט אַן אַקוזאַטיוו.[1]
- 'עס' האָט קיין דאטיווע פאָרעם[1].