לדלג לתוכן

וויסנשאפט

פֿון װיקיפּעדיע
(אַריבערגעפֿירט פון סייענטיסט)
אריסטא מענטש פון מדע

װיסנשאַפֿט איז די שטודיע און וויסן פון נאטור, דעם אוניווערס און דעם מענטשלעכן קערפער דורך אן אנגענומענעם וועג פון לערנען.

אין אלגעמיין האט וויסנשאפט צו טאן מיט פארשן, ווייל דורכן פארשן דערוווסט מען זיך זאכן. דער וואס פארנעמט זיך מיט וויסנשאפט הייסט א וויסנשאפטלער, און דער וואס פארשט הייסט א "פארשער".

עס איז דא צוויי ערליי סיבות פארוואס א מענטש פארשט, איינע קומט פון א נאטירלעכע נייגעריקייט וואס א מענטש אינטרעסירט זיך צו פארשטיין און ארויס האבן ווי יעדע זאך איז צוזאמגעשטעלט, און נאך א סיבה, איז כדי צו אנטוויקלען און אויפצוטאן פאר דער וועלט אין אלערליי ענינים וו.צ.ב.ש. באשאפן נייע מעדיצינען א.א.וו..

עס איז א כסדר'דיגע טוישענדע וועלט און אלעס גייט קודם אויף טעאריעס געבויט אויף פאקטן, ביז עס ווערט אפגעוואנדען פון נייערע פאקטן.

למעשה, איז דאס אמאל געווען א טיטל וואס האט געפאסט בלויז פאר איינער וואס טוט אין וויסנשאפט, ווי די נאמען לויטעט, אבער היינט יעדער וואס גלייבט אין אן אידעע אדער אילוזיע און באשרייבט דאס אין אן עססעי מיט לאטיינישע אויסדרוקן יעדע דא און דארט, ווערט געשאנקן דורך די אקעדעמיקער מיטן צונאמען 'וויסנשאפטלער'.[פֿעלט אַ מקור]

געביטן פון וויסנשאפט

[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

מאדערנע וויסנשאפט ווערט געוויינלעך צעטיילט אין דריי געביטן: נאטור-וויסנשאפטן, סאציאלע וויסנשאפטו און גייסט וויסנשאפטן.

פארשידענע צוגאנגען אין איינשליסן געביטן אין "וויסנשאפט"

[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]
  • טייל באגרענעצן דעם באדייט פונעם באגריף "וויסנשאפט" נאר צו נאטור-וויסנשאפטן. אנדערע אבער שליסן איין אין וויסנשאפט אויך טעטיקייטן פון דעם געביט פון סאציאל וויסנשאפט וואס זענען באזירט אויף אבזערוואציע און עקספערימענט, אויך ווען די מעסטונגען זענען נישט אזוי שטארק מדויק, אדער אפילו די וואס שליסן איין אבזערוואיציעס אבער נישט קיין עקספערימענטן. אנדערע ווילן איינשליסן אויך גייסט וויסנשאפטן.
  • טייל האלטן מאטעמאטיק פאר א וויסנשאפט, כאטש זי איז נישט באזירט אויף אבזערוואציע און עקספערימענט, ווייל די מערהייט פון וויסנשאפטן פארלאזן זיך אויף בארעכטיגונג פון דעם געביט פון מאטעמאטיק. אנדערע האלטן אבער אז מאטעמאטיק איז א צווייג פון לאגיק.

קאטעגאריעס פון וויסנשאפט

[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

ביאלאגישע וויסנשאפטן

[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

ביאלאגיע

צווייגן פון וויסנשאפט

[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

מאדערנע וויסנשאפט ווערט אפט צעטיילט אין דריי הויפט צווייגן, וואס זענען די נאטור-וויסנשאפטן, סאציאל-וויסנשאפט און פארמאל-וויסנשאפט. יעדער איינער פון די דאזיגע צווייגן באשטיין פון פארשידענע ספעציאליזירטע וויסנשאפטלעכע דיסציפלינען וואס אפמאל האבן זייער אייגענעם נאמענקלאטור.[1] די נאטור- און סאציאל-וויסנשאפטן זענען ביידע עמפירישע וויסנשאפטן[2] אזוי ווי זייער וויסן איז באזירט אויף עמפירישע אבסערוואציעס און מען קאנטראלירן דורך אנדערע פארשער וואס ארבעטן מיט די זעלבע באדינגען.[3]

עס זענען פאראן אויך אנדערע דיסציפלינען וואס ניצן וויסנשאפט, ווי למשל אינזשעניריע און מעדיצין.

זעט דעם הויפּט אַרטיקל – נאטור-וויסנשאפטן
פאלשע-קאליר קאמפאזיציע פון גלאבאלע אקעאנישער און ערדישער פאטאאויטאטראף שפע דורך דעם SeaWiFS פראיעקט, NASA/Goddard Space Flight Center, און ORBIMAGE.

נאטור-וויסנשאפטן באהאנדלען די באשרייבונג, פאראויסזאָג און פֿארשטאנד פון נאטירלעכע פענאמענען באזירט אויף עמפירישע באווייזן פון אבזערוואציע און עקספערימענטאציע. מען קען דאס צעטיילן אין צוויי הויפט צווייגן: ביא-וויסנשאפטן און פיזישע וויסנשאפט. פיזישע וויסנשאפט ווערט צעטיילט ווייטער אין צווייגן, וואס שליסן איין פיזיק, כעמיע, אסטראנאמיע און ערד-וויסנשאפט. די צוויי הויפט צווייגן קען מען צעטיילן ווייטער אין מער ספעזיאליזירטע דיסציפלינען. מאדערנע נאטור-וויסנשאפטן זענען דער נאכפאלגער פון דער נאטור-פילאסאפיע וואס האט אנגעהויבן אין אוראלט גריכנלאנד. גאלילעא, דעקארט, באקאן און ניוטאן האבן דעבאטירט די מעלות פון ניצן צוגאנגען וואס זענען מער מאטעמאטיש און מער עקספערימענטאליש אויף א מעטאדישן אופן. דאך, פילאסאפישע פערספעקטיוון און השערות, אפטמאל פֿאַרזען, בלייבן נייטיד אין נאטור-וויסנשאפטן.[4] סיסטעמאטישע דאטן זאמלונג האט נאכגעפאלגט נאטור-געשיכטע, וואס איז ארויסגעקומען אינעם 16טן יארהונדערט, באשילדערן און קלאסיפיצירן פלאנצן, בעלי חיים, מינעראלן אא״וו.[5] היינט טוט דער טערמין "נאטור-געשיכטע" פארלייגן אבזערוואצייע-באשרייבונגען פארן ברייטערן עולם.[6]

זעט דעם הויפּט אַרטיקל – סאציאל וויסנשאפט

סאציאל וויסנשאפט באהאנדלט די געזעלשפאט און די באציאונגען צווישן יחידים אינערהאלב א געזעלשאפט. זי האט פיל צווייגן וואס שליסן איין (אבער זענען נישט באגרענעצט צו) אנטראפאלאגיע, ארכעאלאגיע, קאמוניקאציע-וויסנשאפט, עקאנאמיק, היסטאריע, מענטשלעכע געאגראפיע, יוריספרודענץ, לינגוויסטיק, פאליטיק-וויסנשאפט, פובליק-געזונט און סאציאלאגיע.

אין עקאנאמיק, באשרייבט דער פארזארג און נאכפרעג מאדעל וויאזוי פרייזן ענדערן זיך אלס תוצאה פון א באלאנס צווישן פראדוקט פֿאראנענקייט און נאכפרעג.

וויסנשאפט קעגן רעליגיע

[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

רוב וויסנשאפט וועלט האלט פון די טעאריע פון עוועלאציע. אבער זענען נאך אלס פונקט אזוי גלויביג אין רעליגיע. אמאל אבער איז דער אלגעמיינער וויסנשאפטלעכער געווען מער גלויביג ווי די מאסן, ווייל פאר די טעאריע פון עוועלאשען האט מען אלע וואונדער און חסד פון באשעפעניש אנגעהאנגען אין א גוטער קלוגער באשעפער, היינט צוטאגס גלייבן זיי דאס אלס אן עקסידענט דורך עוועלאציע. אזוי ארום האט זיך געשאפן א קאנטער קולטאר פון גאר פרומע עקסטרמע רעליגיעזע וואס גלייבן נאר אין נפלאות הבורא, שער הבחינה אדער ווי מען רופט דאס אן אין ענגליש אינטעליזשענט דעזיין שטרעמונג קעגן די אלגעמיינע וויסנשאפטלעכע באוועגונג.

די וויסנשאפט באוועגונג איז געשטיצט דורך אלע געלטער פון אלע מאדערענע רעגירונג סיסטעמען פון די מידיע, ביז די חינוך אינסטעטוציעס פון קינדערגארטן ביז די גרעסטע פארש צענטערס און אוניווערסיטעטן וואס פאפמפען אריין אין דעם טריליאנען דולער א יאר אויפצוהאלטן דעם טעאריע. לעומת זה זענען די רעליגיעזע חינוך אינסטעטוציעס מאכטלאז קעגן דעם מעכטיגן אפאראט און סשאפט זיך א מציאות אז רוב וועלט נעמט אן די עוועלאשען טעאריע קעגן די אמונה פון א מנהיג ובורא.

די פרומע באשולדיגען די וויסנשאפטלער אין זיין פאנאטישע פונדאמענטאליסטן, ווייל מ'זעהט אזויפיל שוועריגקייטן, אויסגערעכענטע טיפע פלענער און וואונדער אין די נאטור אז עס אומעגליך צו זאגן אז דאס בלויז אן עקסידענט פון עוועלוציע. זיי זאגן אז וועגן דעם איז וויסנשאפט אזא שטארקע גלויבן, ווייל די אלע וויסנשאפטלער ווילן זינדיגן ממילא זוכן זיי א מוח־וואש אז עס איז נישטא קיין באשעפער און ציל פון די וועלט כדי מען זאל קענען זינדיגן. און דערפאר איז זיי שווער צוצוקומען אז איינער האט געמאכט דעם ערשטן חומר, ווייל ס'איז זיי גרינגער צו זאגן אז ס'איז אלעמאל געווען, ווי איידער צו זאגן אז ס'האט עס איינער באשאפן, ווייל ס'איז זיי אויסטערליש מחייב. און א מענטש אפילו ער איז קלוג איז ער דאך נאריש און ער האט מורא צו קומען מיטן אמת פנים אל פנים.

און שכלדיג איז דאס אויך גאר שווער צו פארשטיין, וויאזוי קען אזא שיינע מסודר'דיגע וועלט באשאפן ווערן פון ספאנטאנע מישונגען און אומאויסגערעכנטע געשעענישן? אויף דעם איז נישטא קיין צופרידנשטעלנדע תירוץ ווי דזשאן פאלקינגהארן – א פיזיקער אין קעמבריזש אוניווערסיטעט שרייבט: "נאכן שטודירן די בריאה זע איך אז דאס איז נישט געשען, דאס האט מען געטון". און דארווין (דער מערסט באקאנטער אטעאיסט) אליינס שרייבט: "הגם ס'איז מיר שווער צו גלייבן אין א גאט, איז מיר אפטמאל שווערער צו גלייבן אז קיינער שטייט נישט אונטער דער בריאה". אויך פֿראנסיס קריקנאבעל פרייז געווינער פארן אנטדעקן די געבוי פון DNA זאגט אז נאכן שטודירן ביאלאגיע איז אוממעגליך צו גלויבן אז דאס איז א רעזולטאט פון ספאנטאנע טוישונגען, וויאזוי האט יענער געזאגט? דארווין האט בכלל נישט געשריבן דאס בוך איבער עוואלוציע, אפאר זעברעס האבן זיך צוגעזעצט צו א טייפרייטער און געהאקט, און נאך אזויפיל יארן פון רענדאם האקערייען איז ארויסגעקומען די בוך...

ווי אויך איז שווער אויף זיי, אז וואס האט געברענגט די אזויגערופענע נאטורליכע עוואלוציע? די ביג בענג, ווער האט געשאפן די אויפרייס? וואס האט אויפגעריסן? ווער האט באשאפן די ערשטע אטאם? אהההה! דער באשעפער, נו, וואס פעלט דעמאלס אויס די גאנצע עוואלוציע תורה?...

אבער די וויסנשאפלעכער באשולדיגן צוריק די רעליגיעזע פרומע אין קאמפ מיט וויסנשאפ אז דאס איז פאנאטיש און פאנדאמעטאליסטיש צו גלייבן אז עפעס א העכערע כוח האט געמאכט די וועלט טרוקן אן קיין טוישונגען בשעת ווען זיי זעהן נישט קיין אנדער טעאריע וואס מ'קען פארשטיין, און דאס אז עס איז וואונדערליך און שווער מיט אומפארענטפערטע פראגעס מאכט נאך נישט אויס טעאריע. און די קעגנער פון וויסנשאפט זענען א סכנה פאר די וועלט ווייל זיי ווילן ארויפצווינגען א אומבאזירטע הוילע נישט-וויסנשאפטלעכע תירוץ אויף אלע פראגעס.

  1. Scientific Method: Relationships Among Scientific Paradigms. Seed Magazine (‏‏7טן מערץ, 2007). ארכיווט פון דעם אריגינאל דעם 1טן נאוועמבער, 2016.
  2. Bunge, Mario Augusto (1998). Philosophy of Science: From Problem to Theory. Transaction Publishers, 24. ISBN 978-0-7658-0413-6. 
  3. Popper 2002, p. 20.
  4. Hugh G. Gauch Jr, Scientific Method in Practice (Cambridge: Cambridge University Press, 2003), pp. 71–73 (ארכיווירט 06.09.2015 ביי דער Wayback Machine)
  5. Oglivie 2008, pp. 1–2.
  6. Natural History. Princeton University WordNet. ארכיווט פון דעם אריגינאל דעם 3טן מערץ, 2012. דערגרייכט דעם 21סטן אקטאבער, 2012.