לא תחנם

פֿון װיקיפּעדיע

לא תחנם ריפט מען די איסורים אין הלכה וואס קומט פון די פסוק, וואס דאס מיינט דערווייטערן זיך פון גויים ווייל מ'קען ווערן אויסגעמישט דאס נעמט אריין די פארבאט פון פארקויפען ערד קרקע אין ארץ ישראל פאר גויים געבען אומזיסט מתנות פאר גויים און אויך אומזיסטע לויבונגען.

עס שטייט אין דברים (פרק ז) משה זאגט פאר די אידען ביים אריינגיין אין ארץ ישראל אויסצוראטען די שבעה עממין:

כִּי יְבִיאֲךָ ה' אֱלֹהֶיךָ אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר אַתָּה בָא שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ, וְנָשַׁל גּוֹיִם רַבִּים מִפָּנֶיךָ הַחִתִּי וְהַגִּרְגָּשִׁי וְהָאֱמֹרִי וְהַכְּנַעֲנִי וְהַפְּרִזִּי וְהַחִוִּי וְהַיְבוּסִי, שִׁבְעָה גוֹיִם רַבִּים וַעֲצוּמִים מִמֶּךָּ. וּנְתָנָם ה' אֱלֹהֶיךָ, לְפָנֶיךָ וְהִכִּיתָם; הַחֲרֵם תַּחֲרִים אֹתָם, לֹא תִכְרֹת לָהֶם בְּרִית וְלֹא תְחָנֵּם -- דברים ז, א-ב


  • לא תַחֲנֵם - "געב זיי נישט (חניה) מיט קרקע ערד"; די פארבאט אויף פארקויפען אדער דעינגען פאר גויים אין ארץ ישראל.
  • לא תְחִנֵּם - "געב זיי נישט מתנת חינם"; נישט געבען מתנות פאר גויים.
  • לא תְחָנֵּם - "געב זיי נישט קיין חן"; פארבאט צו רעדן אין די גיטסקייט פון גויים.


דאס איז איינע פון די טענה'ס פארוואס מען זאל נישט צוריק געבן די שטחים פאר די אראבער.