חסרון

פֿון װיקיפּעדיע

חסרון מיינט אז עס פעלט צו האבן עפעס. אז מען האט דאס נישט, אדער אז מען האט גארנישט וואס מען ברויך. רעלאטיוו פון וואס מ'רעדט.

אידישקייט[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

עבירה ווערט אנגערופן חטא וואס דאס קומט מלשון חסרון ווייל לב פנו מן החכמה זינדיגט אזוי אויך די יצר הרע'ס זשאב איז צו מאכן א חסר.