התרת נדרים
התרת נדרים איז א פּראצעדור אין הלכה, וואו אַ מענטש וואס האט געמאכט א נדר, און שפעטער האט ער חרטה, קען מען מתיר זיין, ד״ה אנולירן, זיין נדר. די התרה ווערט געמאכט דורך א חכם אדער דריי הדיוטות (פשוטע מענטשן) וואָס ווערן גערעכנט פאר דעם צוועק פאר א בית דין. מיט התרת נדרים קען מען אויך מתיר זיין א שבועה אדער הקדש.
הייַנט איז אַ ברייטער מנהג צו פירן דיסדר התרת נדרים ערב ראש השנה; טייל זענען נוהג דעם מנהג ערב יום כיפור. נאך התרת נדרים פירט מען זיך מבטל זיין פאראויס אלע נדרים וואס מען וועט מאכן אין דעם צוקונפט.
ענלעך איז דער נוסח פון די כל נדרי וואס מען זאגט יום כפור פאר מעריב.
מען דארף אונטערשיידן צווישן התרת נדרים, וואס א חכם אדער א ״בית דין״ מאכט, און הפרת נדרים, א פראצעדור וואס איינער קען ניצן אנולירן נדרים פון זיין טאכטער (ביז 12 יאר), אדער א מאן צו זיין ווייב.
נדרים וואס האבן נישט קיין התרה
[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]א נדר על דעת רבים, ווען די ציבור מאכט א מענטש מאכן א נדר, קען מען מתיר זיין נאר דעם ציל פון אַ מצוה .
שבת מאכט מען נישט התרת נדרים, נאר ווען נייטיג פאר דעם טאג אליין.
אזהרה: מען פסק'נט נישט קיין הלכה פון וויקיפעדיע.