אזכרה

פֿון װיקיפּעדיע

אזכרה איז א יידישער מנהג וואס שטאמט פון קבלה.

אן אזכרה איז אן איינזאמלונג פון א משפחה אדער פריינט פון א נפטר כדי מעלה זיין דעם נפטר׳ס נשמה. מען פירט דאס איין נאך די שבעה, ביים יום שלושים און אויפן נפטר׳ס יארצייט. דאס קען זיין נעבן דעם נפטרס קבר, אין דעם נפטרס היים אדער אין א שול. נאך דער אזכרה זאגט מען קדיש.