קאנסערווירונג פון ענערגיע

קאנסערווירונג פון ענערגיע איז א פרינציפ פון פיזיק. דער פרינציפ שטעלט פעסט אז אין אן איזאלירטער סיסטעם ענדערט זיך נישט די ענערגיע מיט דער לויף פון דער צייט. דאס הייסט אז אין דער סיסטעם קען זיך ענערגיע רוקן פון איין ארט צו א צווייטן, און צו ענדערן איר פארעם, צום ביישפיל קען כעמישער ענערגיע ווערן קינעטישע ענערגיע. אויך היץ איז א פארעם פון ענערגיע. אין טערמאדינאמיק ווערט קאנסערווירן פון ענערגיע גערופן "דער ערשטער געזעץ פון טערמאדינאמיק".

אבער מען קען נישט שאפן ענערגיע און מען קען נישט פארטיליקן ענערגיע.

לויט דער ספעציעלער טעאריע פון רעלאטיוויטעט דארף מען צולייגן אז מאסע און ענערגיע זענען גלייכווערטיק, און אין געוויסע אומשטאנדן קענען זיך טוישן איינס אויף אנאנד לויט דער גלייכונג E=mc².

מאטעמאטיש זאגט מען אז דער פרינציפ פון קאנסערווירונג פון ענערגיע שטאמט פון דעם וואס די געזעצן פון פיזיק ענדערן זיך נישט מיט צייט.

היסטאריע

לייבניץ האט באמערקט אז מען קען מעסטן די מאסע און גיך פון אלע טיילכלעך וואס ווערן נישט געשטעטרט פון דרויסן, און אויסגעטראפן א ווערד וואס איז קאנסערווירט, וואס מען רופט היינט קינעטישע ענערגיע.

אין 1843 האט דזשיימס פרעסקאט דזשול אנטדעקט א מעכאנישע ווערסיע אין א סעריע פון עקספערימענטן. ניצנדיק דעם "דזשול אפאראט", ווי מען רופט אים היינט, האט ער געוויזן אז די פאטענציאלע ענערגיע וואס ווערט פארלוירן ווען א געוויכט גייט אראפ איז גלייך מיט דער היץ ענערגיע וואס דאס וואסער פארדינט ווען עס ווערט געדרייט.