תקיעת שופר

פֿון װיקיפּעדיע

תקיעת שופר איז א מצות עשה פון דער תורה, צו בלאזן שופר ראש השנה. דער שופר איז אן אויסגגעלעכערטער הארן פון א ווידער. מען בלאזט דריי מיני קולות: תקיעה, שברים אן תרועה.

מקור פון דער מצוה[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

אין דער תורה ווערט ראש השנה גערופן "יום תרועה" און "זכרון תרועה". חז"ל לערנען ארויס אז מען דארף בלאזן שופר ראש השנה (און אויך יום כיפור פון יובל) דריי מאל תקיעה, תרועה, תקיעה. די תקיעה איז א גאנצע קול, און די תרועה איז א צעבראכענע קול.

אין גמרא ראש השנה ווערט געברענגט אז די חכמים זענען געווען מסופק וויאזוי דארף אויסהערן די תרועה.

די פארשידענע נאטן אויפן שופר[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

מאה קולות[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

תקיעות דמעומד ומיושב[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

מלכיות זכרונות שופרות[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

זעט אויך[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]