שלמה מיכאלס

שלמה מיכאלס (16טן מערץ 1890, דענענבורג - 13טן יאנואר 1948, מינסק) איז געווען דער פסעוודאנים פון שלמה וואפסי, אין וועלכע ער איז געווארן באוואוסט ארום די וועלט. ער איז געווען א בארימטער אקטיאר, און אנפירער פון יידיש קולטור, אין סאוועטן פארבאנד, און איז באוואוסט אלס איינער וואס איז אומגעקומען ביים אנהייב פון סטאלינס רדיפות קעגן יידן. ער איז געווען פארזיצער פון יידישער אנטי פאשיסטישער קאמיטעט, דורכאויס איר עקזיסטענץ פון 1942 ביז צו זיין טויט.

ביאגראפיע

מיכאלס איז געבוירן אין דענענבורג (היינט לעטלאנד) אין 1890 צו א רעליגיעזער פאמיליע, און ער האט געלערנט דארט אין חדר. אין זיין עלטער האט ער שטודירט אין ריגע, און אין 1911 האט ער אנגעהויבן שטודירן האנדל, אין אוניווערסיטעט פון קיעוו. ער האט אבער נישט פארענדיקט זיין לערנען, צוליב זיין טיילנעמען אין די דעמאנסטראציעס פון די סטודענטן.

אין יאר 1918, האט ער אנגעהויבן לערנען צו שפילן, וואס אין 1920 איז די גרופע אריבער קיין מאסקווע, און האט געגרינדעט א טעאטער, וואס אין די נאכפאלגענדע יארן איז עס געווארן די יידישע מלוכישע טעאטער אין סאוועטן פארבאנד.

אין 1941, נאך דער אטאקע פון נאצי דייטשלאנד, ביי דער צווייטער וועלט קריג האט ער און נאך אנדערע אנגעזענע יידן געגרינדעט דער יידישער אנטי פאשיסטישער קאמיטעט, און האט זיך אנגעהערט צו מענטשן וואס זענען געווען פארכישופט פון די קאמוניסטישע בייזע חלום.

אונטער סטאלין

אין 1948, האט סטאלין אנגעהויבן מיט זיינע רדיפות, קעגן די יידישע אינטעלעקטועלן, מיכאלס איז געווען דער ערשטער. ער איז גערופן געווארן אויף מינסק (היינט אין בעלארוס), ווי ער איז כלומרשט פארגעשלאגן געווארן צו שפילן א בעלארוסישע פארשטעלונג, ער איז גענומען געווארן פון די האטעל אין וועלכע ער איז איינגעשטאנען, מיט אן אויטא, צו די הויז פון א לאקאלע פארטיי אנפירער, ווי ער איז אומגעברענגט געווארן, דערנאך איז זיין קערפער ארויסגעווארפן געווארן אויפן גאס ווי א לאסט אויטא, איז אים איבערגעפארן, צו פארשטעלן דאס מארד אלס אן עקסידענט. זיין טויט איז אויך געווען א טויט קלאפ פאר יידישע קולטור, אונטערן אייזערנעם פארהאנג.

נעץ פארבינדונגען

• מיכאלס שפילט שעקספיר'ס קעניג ליר.