גילגאמעש עפאס
דער גילגאָמעש עפאס איז א שומערישער עפאס, פון די עלטסטע ליטערארישע ווערק אין דער היסטאריע פון דעם מענטשהייט, וואס באשרייבט די לעגענדארישע געשעענישן פון גילגאמעש, דער מלך פון אֶרֶך אין די אוראלטע צייטן. נאר געציילטע פראגמענטן זענען געבליבן פון דער אלטע שאפונג, וואס מ'האט געשריבן אין דער אוראלטער בבלישער תקופה, אומגעפער דעם 18טן יארהונדערט פאר דער ציווילער רעכענונג. מ'האט געפונען דעם גילגאָמעש עפאס אין 1849 אין דער אשורבאניפאל ביבליאטעק אין די חורבות פון נינווה אין אשור, דורכן ענגלישן ארכעאלאג אסטן הענרי לאיארד (1817 - 1894), אבער עס ווייזט אויס אז מ'האט שוין לאנג געוואוסט פון אים.
דער עפאס[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]
גילגאמעש איז געווען א מלך איבער זיין פאלק אין ארך (אורוק), אין דרום מעסאפאטאמיע. גילגאמעשנס סוביעקטן זענען נישט געווען צופרידן מיט דער שווערער ארבעט וואס ער האט ארויפגעלייגט אויף זיי און אויך וואס דער מלך האט געהאלטן פאר זיך די רעכט בועל די בתולות ביי זייער חתונה. דערפאר האבן זיי געדאווענט אז א קעגנער זאל קומען שטעלן זיך קעגן גילגאמעש.