אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "השארת הנפש"

פֿון װיקיפּעדיע
אינהאַלט אויסגעמעקט אינהאַלט צוגעלייגט
אין תקציר עריכה
מאין תקציר עריכה
שורה 4: שורה 4:
געוויסע [[פוסקים]] צייכענען אויך אן אז דאס איז [[מקור]] פון [[טמא]] אז מען זאל נישט גיין נעבן א [[נפטר]] כדי נישט צו באקומען ספיקות אין די אמונה פון השארת הנפש.
געוויסע [[פוסקים]] צייכענען אויך אן אז דאס איז [[מקור]] פון [[טמא]] אז מען זאל נישט גיין נעבן א [[נפטר]] כדי נישט צו באקומען ספיקות אין די אמונה פון השארת הנפש.


[[קאטעגאריע:תורה און מצוות]]
[[קאטעגאריע:מצוות און מנהגים]]

רעוויזיע ביי 18:48, 6 פֿעברואַר 2007

מוסטער:אינטערוויקי השארת הנפש אין פראסט יידיש איבערטייטש איבערבלייבונג פון נפש. דאס איז אזא אידישער תורה טראדיציאנאלער באגריף און איסור אז מען טאר נישט צוזעהן אדער גיין נאנאט וכל שכן נישט טשעפענען דעם נפטרס קערפער ווייל וויבאלד מען שטייט דאך אויף תחיית המתים און די נשמה אדער נפש פליט ארויף אין הימל צו באקומען זיין שכר ועונש שאפט זיך א פארלאנג פון די לעבן געבליבענע ארום דעם נפטר צו היטן מיט כבוד און הייליגקייט די קערפער, דאס נישט לאזן פאלמעסען אדער אויסגראבן פון דעם קבר ווייל די נפש לעבט נאך אפילו דער גוף איז טויט.

געוויסע פוסקים צייכענען אויך אן אז דאס איז מקור פון טמא אז מען זאל נישט גיין נעבן א נפטר כדי נישט צו באקומען ספיקות אין די אמונה פון השארת הנפש.