פאראדיע

א פאראדיע איז ווען מען מאכט נאך א צווייטען, מיטן כוונה חוזק צו מאכן, קאמענטירן, אדער באווינציגערן דעם אריגענעלעם ווערק, איר אינהאלט, איר פארפאסער, איר סטיל אדער סיי וואספארא באשטאנדטיל פונעם אריגענעלם ווערק. מען קען טרעפן פאראדיע אין ליטעראטור, מוזיק, ארט, און פילם.

פון די עלטסטע פעראדיעס אינעם אידישען קולטור איז מסכת פורים, געשריבן אויפן שטייגער פון תלמוד בבלי אבער אויף א קאמישען אופן. פעראדיע איז אויך געווען א שטארקע געצייג וואס איז באנוצט געווארן דורך די משכילים אפצוחוזקן פון די פרומע רבנים. איינע פון די באקאנטסטע משכילישע פעראדיעס איז א שפיל אין וועלכער פרומע יידן פירן א מלחמה. דער קאמאנדיר רופט אויס ווער עס דארף אלץ על פי הלכה פארלאזן דעם מיליטער, און נאכדעם וואס די אלע פארלאזן בלייבן נישט איבער נאר צוויי אלטע אידן, תלמידי חכמים, צו פירן די מלחמה. בכלל איז פעראדיע שטארק גענוצט געווארן דורכאויס די היסטאריע צו באקעמפפען אלע סארטן פונדאמענטאליזם. אין די אינטערנעט תקופה איז די סארט פעראדיע גאר שטארק פארשפרייט געווארן, אזש ס'האט זיך געשאפן א כלל, וואס רופט זיך פאו'ס געזעץ, וועלכער לויטעט אז פיל מאל קען מען נישט דערקענען צו דאס איז פאראדיע אדער גאר ריכטיג פונדאמענטאליזם.

ביישפילן פון פעראדיעס אין די אידישע שפראך

שבת בלעטל'ס פאראדיע פון די אסיפת הרבנים אנטקעגן די אינטערנעט