שלום נח בערעזאווסקי

פֿון װיקיפּעדיע
שלום נח בערעזאווסקי
געבורט 8 אויגוסט 1911
באראנאוויטש, בעלארוס רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
טויט 8 אויגוסט 2000 (אלט 89) רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
מדינה ישראל רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
קבורה ארט יידישע בית עולם פון הר הזיתים רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
פאך רב רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
רעדאקטירן אין וויקידאטן וואס פארזארגט טייל פון דער אינפארמאציע אין דעם מוסטער
מיט הרב יעקב קמינצקי די אמריקע (נואם) מיט הרב אלעזר מנחם מן שך

הרב שלום נח בערעזאווסקי (ה'תרע"א - ז' אב ה'תש"ס) איז געווען סלאנימער רבי פון ה'תשמ"א ביז צו זיין פטירה. ער האט געפירט זיין רביסטעווע אין ירושלים. ער איז שטארק באוואוסט צוליב זיינע תורות וואס זענען געדרוקט אין די ספרים נתיבות שלום.

הר"ר שלום נח האט געשריבן זייער אסאך. דורך זיינע ספרים איז ער שטארק משפיע אויף יידן סיי חסידיש סיי נישט חסידיש. מ'זאגט נאך פון א חשוב'ן (נישט חסידישן) ראש ישיבה אז דער „נתיבות שלום" איז דער „מסילת ישרים" פון היינטיקן דור.

משפחה[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

שלום נח איז געבוירן ד' אב ה'תרע"א אין באראנאוויטש, פוילן (היינט בעלארוס) וואו ס'האט געוואוינט א גרויסער קיבוץ פון סלאנימער חסידים. זיין פאטער משה אברהם איז געווען דער ראש הקהל; זיין מוטער איז געווען אן אייניקל פון הלל וויינבערג, א ברודער פון ערשטן סלאנימער רבי'ן דער יסוד העבודה.

אום יאר ה'תרצ"ג האט ער, מיט א ווארעמער הסכמה פון סלאנימער רבי'ן דעם „בית אברהם", געווארן אן איידעם ביים רבי'נס קוזין הר"ר אברהם וויינבערג פון טבריה. זיין שווער איז שפעטער אליין געווארן רבי (דער „ברכת אברהם").

הר"ר שלום נח איז נפטר געווארן ז' אב ה'תש"ס.

תורה און חסידות[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

שלום נח האט געלערנט אין דער סלאנימער ישיבה תורת חסד אין באראנאוויטש, א ישיבה וואס האט צוזאמענגענומען ליטווישע לומדות מיט א חסידישער השקפה. דער ראש ישיבה איז געוון רבי אברהם שמואל הירשאוויץ, אן אייניקל פון רבי אליעזר גארדאן פון טעלזש, און דער גייסטיקער משגיח איז געווען רבי משה מידנער, אן אייניקל פונעם יסוד העבודה פון סלאנים און א תלמיד פון רבי חיים סאלאווייטשיק פון בריסק.

זיין נאָכגייער איז זיין זון הר"ר שמואל.

תלמידים[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

מקורות[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

  • המודיע י"ז אב תש"ס און „מרביצי תורה מעולם החסידות" באנד א' דף 177 און באנד ג' דף 167, ציטירט אין המעין