שכם

פֿון װיקיפּעדיע
קבר יוסף.
די גריכישע קלױסטער אין שכם

שכם (ארויסרעד: שכעם; אויף אראביש: نابلس, נאַבלוס, פון גריכיש: Νεάπολις, נעאַפּאָליס) איז די גרעסטע שטאט אין פאלעסטינע אין דער שטח פון יהודה און שומרון מיט 104,596 איינוווינער.

אין יאר 1967 נאך די זעקס טאגיקער קריג האט צה"ל געהערש איבער שטאט שכם, און עס איז דארט אויף געשטעלט געווארן עטליכע התנחלויות, אבער אין אל-אקטסא אינטיפאדע... היינט רוב זעלבסטמערדער קומען ארויס פון שכם.

אין שכם ליגט יוסף הצדיק וואס היינט איז זייער שווער דארט צוטרעטן.

שכם אין תנ"ך[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

אין תנ"ך ווערט געבראכט די ערשטע מאל "שכם" ווען אברהם אבינו איז אריין אין כנען (ארץ ישראל) איז ער געקומען צום ערשט קיין שכם און געבויעט דארט א מזבח מיטן נאמען אלון מורה.

יעקב אבינו איז געקומען וווינען אין שכם נאך וואס ער איז צוריק געקומען פון חרן.

ווען מלכות ישראל האט זיך אפגעטיילט פון מלכות יהודה, האט ירבעם בן נבט באשטימט די שטאט שכם אלץ די הויפטשטאט פון מלכות ישראל.