יוסף בן גוריון

פֿון װיקיפּעדיע
יוסף בן גוריון
טויט 68 רעדאקטירן דעם פֿאקט ביי וויקידאטן
רעדאקטירן אין וויקידאטן וואס פארזארגט טייל פון דער אינפארמאציע אין דעם מוסטער

יוסף בן גוריון (געבוירן ג'תשנ"ז) איז געווען איינער פון די פירער פון דער יידישער רעוואלוציע קעגן די רוימען פארן צווייט חורבן בית המקדש.

אין יאר 66, ווען דער יידישער אויפשטאנד האט אויסגעבראכן, און נאכן דורכפאל פון א רוימישן גענעראל, וואס האט פרובירט צוברעכן דעם אויפשטאנד, איז אויפגעשטעלט געווארן א "פרייע רעגירונג", אין ירושלים. יוסף בן גוריון, האט געהאט א שטארקע פאזיציע אין דער רעגירונג, און ער מיט חנן בן חנן, זענען צוזאמען געווען קאמאנדירן איבער דער הויפטשטאט. די פירערשאפט האט געהערט צו די כהנים, און פארמעגליכע יידן. אין יאר 67, איז חנן אומגעברענגט געווארן דורך אדומיים, וואס זענען געשיקט געווארן דורך יוחנן פון גוש חלב, אין די שטרייטן אינערהאלב די קנאים. אין די מערדערייען זענען טויזנטער מענטשן אומגעקומען, און עס איז גאנץ מעגליך, אז יוסף בן גוריון איז געווען צווישן די טויטע. יוסיפון דערמאנט אים נישט צווישן די טויטע, פון דער אינערליכער בירגער קריג.

ביים חורבן בית המקדש איז ער אלט געווען זיבן און זעכציג יאר.

אין סדר הדורות שטייט ער איז געווען דער ברודער פון נקדימון בן גוריון.

אין דער 10טער י"ה, איז פארשפרייט געווארן א בוך אין איטאליע, אונטער זיין נאמען, דאס בוך איז אויף יידישער היסטאריע, און דער נאמען פון בוך איז יוסיפון. דאס בוך באזירט אויף וואס דער שרייבער יוסף בן מתתיהו האט אויפגעשטעלט, ווי עס קוקט אויס, איז עס א גרייז פון די ארויסגעבער, וואס האט זיך צומישט צווישן די צוויי נעמען.